Not thought of yet

hoofdstuk 2: Aanval uit Japan

Nadat Taro me heeft rondgeleid heeft hij voor mij een stevige lunch gemaakt. Een bord vol met kañieras. Ik heb geen idee wat het betekent maar het is verschrikkelijk lekker. Het ziet er uit als een gele watermeloen gevuld met groene suikerklontjes die plakken aan alles wat ze aanraken. Toen ik Taro vroeg wat het betekende zei hij dat het niks betekende. Toen zijn vrouw nog leefde hield ze heel erg van Spaanse woorden verzinnen. Het verbaasd me waarom ik nergens een foto zie hangen van hem en zijn vrouw. "Leeft u hier alleen in dit grote huis?". "Nee ik woon samen met Silver". "Ja meneer Ashton, ik ben zijn maatje en ik hou heel erg van mijn baas". "Hoe heeft u Silver aan het praten gekregen?". Taro grijpt in zijn jaszak en haalt er blauw met gele pilletjes uit. "Deze hondenbrokken bevatten het stofje bineotocidix, dat zelfde stofje zorgt ervoor dat mensen kunnen praten en denken". Mijn lepel glijdt uit mijn handen recht in de kañieras en we horen een hard metaal geluid. Taro schrikt en rent naar de deur. "Wat is er?!" "Niet bewegen". Taro heeft zijn platte hand naar mij uitgestrekt en houdt een vinger op zijn oude lippen. Verbaasd kijk ik hem aan hopend op een verklaring. Dan zie ik het, een enorme metalen spin met slijmerige klauwen en hij is helemaal zwart. Het is doodstil in de kamer en er piept een muis voorbij. De spin draait zich om en opent zijn mond, een hele hoge piep komt eruit. Zo hoog dat je de geluidsgolven kan zien. Ik kijk naar de achterkant en daar zie ik een logo. Ganshiwako®. Dat lijkt me Japans. In de tijd dat dat allemaal gebeurde is de muis veranderd. Het is niet meer een muis maar een monster. Groot, wit en enorme rode ogen. Tanden als zwaarden en het engste is de tong. Een lange rode en ruwe tong gevuld met stekels zo groot als de slagtanden van een sabeltandtijger. De MechSpider draait zich om en geeft de muis een seintje, de beesten vallen aan en alles versloomd. Ik probeer om te kijken maar dat gaat ook langzamer. Ik zie nog net dat Taro een machine aangezet heeft en geen last heeft van de versloming. Ik zit in een blauwe slow-motion bol? Maar dan wel aan het einde. Ik draai terug en zie dat de monsters nu dicht bij zijn gekomen. Ineens komt er een grote flits die de hele ruimte vult... En dan wordt het zwart.