Odadayım, karanlıkta!
Sessizlik var ürpermiyorum, rahatlıyorum.
Yine kimse yok gitt gide alışıyorum sanırım.
Yokluğa,çaresizliğe,yalnızlığa, sadece alışıyorum.
Neden kimseler yok neden yoklar neden?
Anlaşılmam bukadar zormu tanıyamıyolar mı beni?Sadece bir sohpet sonrası mazi.
Arda kaldım Yine bir,iki dost onlarda habersiz.
Karanlığım gerçek dostum sanırım.
Niye mi?
Her zaman bi o var yanım, da birde herzaman onun yanında olan ben.
Karanlıktayım Yine ve kimse yok sacmalık hepsi boş herşey simsiyah heryer sadece karanlık bu
Adı karanlık bunun KARANLIK..
