Silence of Knowlegde (EXO- Gizem,aşk)

Life.

Avcı 1~

Selam vererek odadan çıktı, önünde birleştirdiği acıyan ellerini hızla bırakarak iki yanında sakince sabitledi. Gözünü alan ışıktan rahatsız olarak , okulun koridorunda ağır adımlarla ilerledi. Kulaklarına ilişen, her zaman duymaya alışık bir kaç ibne kelimesini umursamadan merdivene sakince ilerledi.

Dünyadan kopmuş, kendi yarattığı iç dünyasında saklanırken rahatsız edilmekten bıkmıştı. Gözlerini ne zaman kapatıp, bu dünyadan soyutlaşmaya çalışsa bu lanet olası insan bile diyemediği okuldaki topluluk onu bir şekilde bu gürültülü baş belası dünyaya geri döndürüyorlardı.

Elini merdiven korkuluğuna yaslayarak, savsak adımları bezgin ve düşmüş omuzlarıyla kantine doğru gitmek için inmeye başladı. Kafasının içinde, tur atan şarkıyı onları umursamadan onca gürültünün içinde kendisi duyacak kadar söylemeye başladı. Karşı tarafa gözünü bile kırpmadan bakarken, son merdiveni inip yönünü kantine çevirdi. Başını eğmeden, elleri cebinde ilerleyerek sıraya doğru yaklaşınca insanlar ona bakarak mırıldanmaya ve çekilmeye başladı.

''Geldi ucube.''

''Gözlerine bakmayın, laneti sizede bulaşır.''

''Hala ne yüzle bu okulda?''

''Tanrım, geçen hafta göz göze gelmiştik! Kesin notlarım bu yüzden düştü.''

''Etrafındaki karanlık beni korkutuyor, gi-gidelim!! ''

Kyungsoo yavaşça başını eğerek, insanlara rahatsızlık vermemek için kapüşonunu başına geçirdi. Eğilince gözlerine siper olan koyu kestane rengindeki perçemleri, kirpiklerine takılmıştı. Görüş alanına marka olduğu belli olan spor ayakkabıları girince durdu. Sırayı bekleyerek, yeniden şarkısını mırıldanmaya başladı. Gözleri kendi sesiyle kapandı, uzun süredir konuşmadığından unuttuğu ses tınısı bugün kulaklarına ilişince hala alışamamıştı.

~ All of the stars,

You make them shine

Like they were ours.

Aint nobody in the world..

But..

You---

Sıra ona geldiğinde samimiyeti sesine yansıyan, yemek dağıtan ajummaya baktı. Ona anne misali gülümserken, ki bir anne nasıl güven veren bir gülümsemeye sahip olduğunu bilmesede bu.. böyle hissettiriyordu. Yaşlı kadın , eldivenli eliyle onun yanağını okşadı her zaman ki gibi. Diğerlerine nazaran ona torpil geçerek biraz fazla pilav ve soya filizi koyarak göz kırptığında Kyungsoo başıyla selam verip yemek tepsisini sıktı.

Elinde tepsisiyle ilerlerken, gördüğü silüetle bu fikrin ne kadar kötü olduğunu düşünmeye bile fırsat kalmadan onu fark edip yanındaki arkadaşının karnına vurarak çenesiyle onu göstermişti. Haraket etmesine izin vermeden ona doğru yürümeleriyle, kendisini zorlayıp arkasını dönerek çöpe ilerledi tam dökecekken kapüşonundan tutarak geri çekilmesinden dolayı yemek tamamen üzerine ve ayakkabılarına dökülmüştü.

Diğerleri keyifle gülerken, Kyungsoo yeniden yaralı ellerini önünde birleştirip kirli ayakkabılarına baktı. Kulağına eğilip, sıcak nefesinin kulağından beynine ulaşarak onu uyaran tınısı alışa geldik ses tonu gözlerini kapatıp onu dinlemesine neden oldu.

''Her zaman ki mekan, 01.00'da.''

Kalçasına şaplak atarak arkadaşlarıyla uzaklaşırken, Kyungsoo bakışlardan korkarak kafasını bile kaldırmadan diğer merdivenlere ilerledi. Derin nefesleriyle kendini sakin tutmaya çalışsada, dudaklarını kemirmesine hiçte engel olmuyordu. Bu sefer ne olacaktı? Neye maruz kalacaktı, bu sefer kimse kurtaramayacaktı..

Sınıfına geldiğinde diğer oğlanla göz göze gelmeden en arkadaki sırasına oturarak, kapüşonunu kapattı.Birleştirdiği kollarına yüzünü gömerek hocanın gelmesini umursamadan uyumaya başladı.

Bitkin bedenin, gece bayılmaması için buna ihtiyacı vardı.

Uyumadan yine şarkı aklında dolanmaya başladı.. dudaklarından bilinci kapanmadan döküldü kelimeler.

~Aint nobody in the world tonight.~

-----------------------------------------------------------

Merhaba!!! Söz verdiğim gibi , başladım. Fakat elimde epi topu 8 bölüm var, ve sınır koyarak paylaşacağım. Bölüm başlangıç bölümü olduğu için pekte birşey yoktu, ileri bölümleri sabırla beklersiniz umarım. Çok değişik, bir seri sizi bekliyor!

+50 vote, 20 yorumda bölüm gelir!