After 15 years later,
ကမ္းေျခတေလ်ာက္မွ ေယာက်္ားပ်ိဴ ႏွစ္ဦးတို႔
လူခ်င္းမပူးမကြာေလ်ွာက္လာေနႀကသည္။
ႏွစ္ဦးအနက္တဦးမွာထြားက်ိဴင္းတည္ႀကည္
ေသာရုပ္ရည္ရွိသည္။က်န္တဦးမွာပိန္ပိန္ပါး
ပါးနဲ႔သြက္လက္ခ်က္ခ်ာဟန္ရွိသည္။
ကမ္းနားလမ္းမႀကီးအတိုင္း႔ေလ်ွာက္လာမိ
ႀကရာမွဒုတိယလူကစတင္စကားဆိုသည္။
'ျငိမ္လွခ်ည္လား ဆရာႀကီး ဘာေတြအေတြး
လြန္လာလဲ´
'အေတြးလြန္လာတာမဟုတ္ပါဘူး…
Baekhyun yahh!ခ်စ္တဲ႔သူနဲ႔ခြဲျပီးေတာ့သြား
ႊရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ ရင္ထဲဟာေနလို႔ အား
လည္းငယ္ေနတယ္ ေယာက်္ားတန္မဲ႔လို႔ေတာ့
မေျပာနဲ႔Baekလည္းေယာက်္ားပဲ´
'မေျပာရပါဘူး…Uniေက်ာင္းသားဘဝတုန္း
ကလည္းဒီလိုပဲခဲြသြားႀကရတာပဲေနာက္ျပီးဒီမွာအလုပ္လုပ္ရတုန္းကလည္းတပတ္မွတခါတည္း
ေတြ႔တာ မဟုတ္လားတစ္ေန႔ ၿပန္ဆုံရရင္ ျပီးတာပဲဥစၥာ´
'မျပီးဘူး Baek!!ေက်ာင္းသားဘဝတုန္းက ႏွစ္ကုန္ပိတ္ရင္ အိမ္ျပန္ရတယ္ အိမ္ျပန္ရရင္
Baekနဲ႔ေတြ႔ရမယ္ ဒါေတြအားလုံးေနဝင္ ေနထြက္ လိုတိက်ေနတာ အခုဟာက
ကိုယ့္ဘဝကိုယ္အစိုးမရေတာ့ ဘူး။ဒီဘူဆန္
မွာေနသလို Baekဆီလည္း ခဏခဏလာလို႔
မရေတာ့ဘူး။ေနာက္ျပီးSeoulကိုသြားရမွာ
လည္းလုပ္ငန္းစုတခုရဲ႕ဌာနမွဴ းအေနနဲ႔သြား
ရမွာတာဝန္ပိုႀကီးသြားျပီ။ဘယ္အခ်ိိ္န္မွာ ဘယ္သြားျပီး ဘယ္ေတာ့မ်ားမွဒီျပန္ေရာက္
မလဲမသိဘူး´
'ေႀသာ္…Yeol ကလည္းဘူဆန္နဲ႔Seoulဆို
တာအရင္လိုမွမဟုတ္တာ လာခ်င္ရင္အနီး
ေလးပဲ´
'အနီးေလးဆိုေပမယ့္ Baekရယ္အခုကိုယ္က
သူမ်ားအလုပ္လုပ္ေနတဲ႔ လခစားေလအရင္
လိုလာခ်င္တိုင္းလာလို႔မရေတာ့ဘူးေလ´
စကားျပန္မေျပာဘဲငိုင္ေနတဲ႔ Baekhyunအား
Yeolက_
'Baek…ျငိမ္သြားျပန္ျပီဘာေတြေတြးေနတာလဲ´
'ဘဝခရီးဆိုတာကိုဘယ္တုန္းကမွ ေဝးေဝးလံလံ ေမ်ွာ္ဆန္႔ျပီးမႀကည့္မိခဲ႔ဘူး အခ်ိန္က်လာေတာ့ ခြဲခြာျခင္းဆိုတာကလည္း
ဆိုက္ေရာက္လာရေသးတာပဲ´
