Satırlar istikametin, katarsis ellerimin laneti.
Gün doğmuyor, sabret dedi içinden kopan biri.
Tutup sayfa biriktirdim, aldı cümleler beni.
Yerden yere vurdum hepsini, insan nefsini.
Olanca gücünle yüklen, zeminde cinayetler açılsın.
Ve düştüğünde toprağın canı yansın, kan ağlasın.
Ağır kasvet hali gözümden görünen dünyayı gör istersin.
Karanlığım ağırlasın seni.
Gel, oksijenle billurlaşan manzara göstereyim.
Yoktan ibaret yaşamları aksettireyim.
Kortuğun ne varsa gelde bi raksettireyim.
Kendi pisliğinde boğul bende seyredeyim..
bende seyredeyim..
