OURS

TEN: TIED UP

[FRIDAY morning]
@Joyce Socorro Zeta

~*~
••wake up, fill the air that I'm breathing..
~*~

Isang tawag.

Isang tawag lang sa phone ko ang nakapag-pagising sakin.

Tiningnan ko kaagad yung pangalan na nakaregister sa phone ko..

Anthony calling..

Bago ko pa masagot nakita ko yung oras.

1:43 A.M.

Hinihintay ko kung anong sasabihin niya kaya hindi na muna ako umimik. Nang makarinig ako ng mahinang pagtawa.

Boses niya toh, at kahit kilala ko na siya, hindi ko mapigilang kabahan.

("I thought, irereject mo din yung call tulad nung pangrereject mo sakin.")

Ano bang nangyayari sa kanya? Kung ano man ang nangyari between us two, matagal na yun. What is he trying to imply?

("And you won't talk to me.")

Biglang nag-init ang sentedo ko. Hinilot-hilot ko ito bago bumuntong hininga.

"Anthony? Why are you calling? Why are you saying this things to me? Hindi pa ba malinaw sayo ang lahat? That was several years ago. I am starting to get frustrated with you!"

Natahimik siya. Ilang minuto kaming nanahimik.

Just in time na ihahang-up ko na, saka siya nagsalita.

("I dreamed of you.. it was a nightmare, really. I just wanted to assure that you're alright.")

("So please don't hate me.")

Nagulat ako sa sinabi niya. At the same time naguluhan.

Was he just tripping me?
But no, hindi toh oras para sa mga pagbibiro. And I think I know what he's trying to say.

"You already moved on, didn't you?," hindi ko na mapigilang magtanong.

Kinakabahan ako sa isasagot niya. Akala ko ba, okay na ang lahat dati, na magmomove on siya, na naiintindihan niya ako at irerespeto niya ang nararamdaman ko, tapos ngayon biglang, ganito!?

Minsan ko ng nakita ang inside character niya, ang sincerity, ang pagiging gentleman, ang lahat ng character na hindi mo makikita sa isang playboy. But I miss the fact, that he's a cassanova, at hinding-hindi yun magbabago.

Sigh.

Ngayon babalik na naman ako sa nakaraan...

When he once courted me and we're still not ready for relationships..

When I rejected him and I do everything to explain to him my reason at akala ko, naintindihan niya. At sana nga, naintindihan niya, nakamove on na siya, at okay ang lahat.

("Ofcourse I did.")

Nakahinga naman ako ng maluwag dun. Pero hindi rin yun nagtagal kasi kinabigla ko ang sunod niyang sinabi.