Bölüm 5;
Miray KARA;
Evet şuan amcam Burak'la beni kapıda el ele tutuşurken gördükten birkaç dakika sonra, elinde oklavayla Burak'ı kovalamaya başlamıştı. Amcam hem koşuyor bir yandan da Burak'a sövüyordu. Burak'sa hem amcama anlatmaya çalışıyor hem de kaçıyordu. Aslında bu halleri cidden komikti ama mahalleye yeterince rezil olmuştuk. Elimi ağzıma götürdüm ve yüksek sesli bir ıslık çaldım, amcam elindeki oklavayı indirmiş ve bana dönmüştü. Burak'sa nefes nefese yere oturmuş nefesini düzene sokmaya çalışıyordu. Sırıtarak amcamın yanına gittim. Bir oklavaya birde amcama baktım ve gözlerimin oklavayı işaret ettim sadece omuz silkmişti, sabır dilenir gibi kafamı yukarı kaldırdım. Amcam kaşlarını çattı ve gözleriyle Burak'ı gösterdi. Ona kısaca olayı anlattım ve onunda bir yetenekli olduğunu söylemiş hatta Burak'ın gücünü bile öğrenmiştim. Gücü insanları hipnoz etmekmiş, çok havalıydı acaba benim ki ne? Amcama her şeyi anlattıktan sonra, Burak'la beraber sahile gitmeye karar vermiştik. Evden çıktık Burak arabasına doğru gidiyordu, kolundan tuttum ve onu durdurdum kafamla ters istikameti gösterince yüzünü buruşturmuş ve 'yüriyecek miyiz?' demişti. Bense sadece kafamı sallamıştım omuzlarını düşürdü ve önümden yürümeye başladı. Sahile vardığımızda Burak bana baktı ve dudağını ısırdı bir sorun vardı galiba dudaklarını araladı 'Kayaları da çağırsak sorun olur mu?' demişti. Bense sadece omuz silkmekle yetindim ve sahile doğru ilerledim. Burak da arkamdan geldi, oturacak bir yer bulmuştuk. Biz oturacağımız yere doğru giderken Burak'ın arkadaşları da gelmişti 2 kız 1 erkek vardı. O iki kız bugün benim yerimde oturanlar değil mi...Evet onlardı. O kızları görmemle yüzüme kocaman bir sırıtış oluşmuştu. Hepsi benim olduğum tarafa geldiğini gördüğümde umursamadım ve oturdum. Birkaç dakika sonra onlar da gelip oturdular kızlar beni görünce yüzlerini buruşturdular, bense sırıtıyordum. Burak durumu fark etmiş olacak ki 'tanışıyor musunuz?' demişti tak kaşını kaldırarak bense monoton bir ses tonuyla 'hayır ' dedim ve kafamı ayakkabılarıma çevirdim adının Kaya olduğunu tahmin ettiğim çocuk bana baktı ve sıcak bir gülümseme yolladı bende aynı şekilde gülümsedim elini uzatıp 'Kaya' dedi. Ben daha adımı söyleyemeden ellerimiz ayrılmıştı ve ellerimizi ayıran bilin bakalım kimdi? Hayır Burak değil Kaya'nın yanında duran çakma sarışın ayırmıştı. Galiba sevgililerdi, kıza bakıp gözlerimi devirdim. Ve solumda duran maviliğe baktım, annemin mavileri kadar olmasa da güzeldi. İstemsizce iç çektim, bütün gözler üzerime toplanmıştı. Havda yavaş yavaş kararmaya başlamıştı yavaşça ayağa kalktım Burak ayaklandığımı fark edince o da kalktı yanındaki kumral kız rahatsız olmuşa benziyordu. Burak bana bakıp 'gidiyor musun?' demişti bir an 'hayır Burak götüm uyuştu o yüzden ayağa kalktım' diyesim gelmişti ama demedim çünkü neden diyeyim? Burak'a sadece kafa sallamakla yetindim ve yanında geçip yürüdüm, arkamda geliyordu ayak seslerinden anlıyordum geldiğini. Bir an da durdum ve Burak bana çarptı, tam yere düşüyordum ki belimden yakalayıp kendine çevirdi. Çok güzel gözleri vardı, Burak'ın gözleri dudaklarım ve gözlerim arasında gelip gidiyordu tam bana yaklaşmıştı ki arkamızdan gelen ses ile ayrılmak zorunda kaldık. 'YENİ OYUNCAĞIN BU MU YAMAN!'
-SON-
