Με ΣυΧαιΝοΜαι !

part 1

Αυτή είναι μια ιστορία βγαλμένη από την ζωή , υπαρχουν πολλα κοριτσια εκει εξω που βιωνουν αυτά τα προβληματα , ευχομαι να διαβασετε την ιστορία μας και πάνω απ'όλα να σας αρέσει , το γραφώ με την ξαδέρφη μου ! <3

Πέτρος (πατέρας): που να τα βρω ? τι να κάνω? Δεν έχουμε τίποτα . και να την πάμε τι θα γίνει? μια πόρνη σαν όλες της άλλες , εγώ λεφτά δεν έχω .

Άνθη : τι λες? Το κορίτσι 8α τελείωση το σχολειό όπως όλα τα άλλα παιδιά επειδή εσύ δεν κανείς καμία προσπάθεια να συνεισφέρεις στο σπίτι δεν σου φταίει η Χαρά , και αν χρειαστεί θα βρω και μια δεύτερη δουλειά

Πέτρος : κάνε ότι θες καρφί δεν μου καίγετε

Άνθη : γιατι πότε νοιάστηκες?

( έκλεισε την πόρτα πίσω του και έφυγε)

ΠΛΕΥΡΑ ΧΑΡΑΣ

 Ήμουν πίσωαπό την πόρτα και άκουγα τι λεγάνε , φωνές βαρέθηκα , ένας πατέρας που δεν νοιάστηκε πότε .

Δεν θέλω τίποτα από κοινον άπλα να φύγω όσο πιο γρήγορα από εδώ μέσα το μονό που λυπάμαι είναι η μητέρα μου που τον ανέχεται , πότε δεν κατάλαβα τον λόγο που μένει ακόμα μαζί του ένας μεθύστακας που σπαταλήσει τα λεφτά που μαζεύει η μητέρα μου με τόσο κόπο , άκουσα την πόρτα να κλεινή πάντα αυτό κάνει στα δύσκολα φεύγει ποσό θα θελα να φτάσει η μέρα που θα τον δω στα μάτια και θα του πω , << ειδές πάτερα? Πετυχα >> .

Ξάπλωσα στο κρεβάτι μου όταν ένιωσα την πόρτα του δωματίου μου να ανοίγει ήταν η μητέρα μου με κοίταξε και μου χαμογέλασε ποσό θα θελα να μου χαμογελάσει άλλα να το νιώθει .

Τόσα ψεύτικα χαμογελά και βουρκωμένα μάτια εκεί έξω μπορώ να τα ξεχωρίσω μπορώ να καταλάβω πως δεν είμαι η μονή .

Άνθη : ετοιμάσου για αύριο θα πας κανονικά στο σχολειό μην τον ακούς πάνω στα νευρά του τα λέει , σ'αγαπαω.

Χαρά : γιατί τον καλύπτεις? Ακόμα και τώρα? Μαμά δεν είμαι μωρό αυτά τα πίστευα μέχρι τα πέντε μου και πολύ λέω, καταλαβαίνω αρκετά , μαμά μεγάλωσα .

( με φίλησε στο μέτωπο χωρίς να πει κάτι Άλο και έφυγε , ενώ εγώ έκρυψα για Αλή μια φόρα τα δάκρυα μου , δεν γουστάρω να με λείπατε κανείς )

3:00 ξημερώματα

Άνθη : στάματα θα ξυπνήσεις την χαρά. ( του είπα ενώ εκείνος δεν σταματούσε να φωνάζει )

Πέτρος : εσύ φταις που έμεινες έγκυος , τώρα δεν Θάσε είχα παντρευτεί και δεν θα ειχα μια τέτοια ζωή

Άνθη : μετανιώνω που σε γνώρισα άλλα δεν μετανιώνω για κοινή είναι ότι καλύτερο μου συνέβη στην ζωή μου .

Πέτρος : ΣΚΑΣΕ ένα τίποτα είναι , το μονό που θα κάνει είναι να μας λερώσει την τιμή μας , σου είχα πει να την ρίξουμε τώρα θα ημουν ελεύθερος

Άνθη : φτου σου ( τον έφτυσε )

ΠΛΕΥΡΑ ΧΑΡΑΣ

Ξύπνησα άκουγα φωνές άνοιξα την πόρτα δεν ήξερα αν έπρεπε να επέμβω όταν είδα την μανά μου στο πάτωμα γεμάτη μελανιές δεν άντεξα

Χαρα : τι της έκανες? Τι θες τέλος πάντων? Σε μισώ αυτό τοχεις καταφέρει , αν την ξανά ακουμπήσεις θα σε σκοτώσω το ορκίζομαι δεν έχω τίποτα να χάσω .

Εύχομαι να σας αρέσει , Θάναι μια ιστορία με πολύ νόημα και πόνο με πολλά προβλήματα που υπάρχουν στην καθημερινότητα μας . Ευχαριστώ όσους το διαβάζουν αν θέλετε συνεχεία κάντε κάποιο κομ <3 φιλάκια <3