KORKUN BENDEN

OLUMSUZ AŞK-3. BÖLÜM

      Hastaneye geri dönmüştük.Selen eskisinden daha iyi görünüyordu.Kafasının kanaması gemişti. Ama beni hala hatırlamıyordu.Ben de kendimi hatırlatmaya çalışıyordum.Ne kadar çabalasam da bir işe yaramıyordu.Aklımdan bir anda ''Acaba Belinay ne yaptı''diye geçti. Eve geldiğimde Belinay telefondan birisi ile mesajlaşıyordu.

     Koltuğun arkasına geçip mesajlaştığı kişiyi ve mesajlaşmalarını okudum.Galiba Belinay Eren'e aşık olmuştu. Bu beni çok sinirlendirmişti. Bir anda Belinay'a bağırdım. Belinay çok korkmuş görünüyor-     du. Ama Belinay'ın Eren'e olan hisleri karşılıklı olarak görünüyordu. Hemen Onur'u aradım. Erenleri dövmeye gittiğimiz adamları yeniden toplattırdım. Belinay'ın telefonundan Eren'i sahile davet ettim. 

     Eren tek başınaydı.Onların benle Selen'e yaptıkları gibi bizde Eren'e daldık. Eren her zaman ki gibi korkudan bacakları titriyordu. Daha sonra onu bir yol kenarına bıraktık. Ama onlarla işim henüz bitmemişti. Ne olursa olsun Selen'i yok sayıp sürekli kavga edemezdim. Selen'in yanına gittim. 

   En sonunda beni hatırladı sanmıştım ama bana aynen şöyle dedi;''Sen, benim sevgilim''deyip biraz durdu ve cümlesini şöyle devam ettirdi;''değilsin ve hiç bir zaman olmadın da''dedi, ben ağlayarak odadan çıktım.Ne yapacağımı  bilmiyordum.Ama asla pes etmeyecektim. Şimdiye kadar olduğu gibi ağlamamaya çalışıyordum. En sonunda sustum ağlamadım.Bir yandan Selen, diğer yandan Belinay'ın olumsuz aşkı aklımdaydı. 

     Eren ve Belinay çıkıyolardı. Ama benim Belinay'ı üzmek gibi bi niyetim yoktu. Benim asıl amacım o Eren'i öldürmekti. Okulda benim adımı çıkarttığı yetmiyomuş gibi, bir de kardeşimle çıkıyordu. Okulda adımı, ''herkesle çıkıyo, bütün kızları kullanıp atıyo'' diye çıkarmıştı. Sırf bu yüzden ondan nefret ediyordum. O da kolay kolay birisiyle çıkmazdı. Onu iyi tanırım. Çocukken çok iyi arkadaştık. Birisiyle çıkarsa da onu çok severdi. Anlaşılan Belinay'ı çok seviyordu. Onları ayıramazdım. Ama birlikte de tutamazdım.

     Böylece bir süre düşündükten sonra Belinay'ı kolundan tutarak dışarı çıkardım ve kısa bir konuşma yaptım;

   -''Bak Belinay, canım kardeşim. Senin üzülmeni gerçekten istemiyorum. O Eren çok kötü birisi. Ona güvenmemelisin. Eğer seni sevdiğine gerçekten inanıyorsan onunla çık. Ama eğer içinde küçücük bile olsa tebessüm varsa git ayrıl. Sana hiçbir şey demiyeceğim. Ama o Eren sana bişey yaparsa karşısında beni bulur.''

     Dedikten sonra gülümsedi ve bana sıkıca sarıldı...

      Çok mutlu olmuştu. Anlaşılan Eren'in kendisini sevdiğine inanıyordu. Gözünden akan yaşı sildi ve  ''ben ona çok güveniyorum abi. O beni çok seviyor, ben de onu çok seviyorum. Anlayış gösterediğin için çok teşekkür ederim. Eğer o ve benimle ilgili birşey olursa hiç düşünmeden sana geleceğim.'' dedi.

  

       Bu sefer ben ona sarıldım. Ardından arabaya binip evimize gittik...

      Kitaba yeni başladım biliyorum ama, kitabımı okuyanlar bir zahmet vote yapabilir mi? 2 saniyenizi alır. Eğer kitabıma öneri de bulunmak isterseniz yoruma yazın lütfen...