AN : Hello :) Pasensya na po at ako'y ngayon lang nagUD :"> Hihih
<-------------------------- [VOTE] Mga teh at kuya VOte ha? :) Thanks :D
========================================
[32.1] E kasi naman. -.- (Part 2)
** Chris's POV
Tsk. Iyak lang sya nang iyak.
Kung kaya ko lang..
Kung kaya ko lang pahintuin sya sa pag-iyak gamit ang pagmamahal ko..
Matagal ko na sanang ginawa..
Pero,
.
.
.
.
.
Sya kasi mismo ang may AYAW.
Nilalabanan nya ung chance na kalimutan si Alexander..
Shit. Bakti ba kasi hindi nalang ako ang mahalin nya?
Oo nga't magbestfriend kami..
E ano naman?
Marami namang lovers na nagsimula as friends, more or less best friends din sila..
Ang hirap naman neto..
"Uwi na ko.." sabi nya lang montik ko na nga marinig e.. tapos tumakbo na sya palabas..
Naiwan ako don..
Nakita ko nalang sya palabas na sya nang gate nang bahay ko..
Bakit ba kasi sa dami nang taong mamahalin ko...Bakit ikaw pa Ara?
Masakit. Forbidden. Hindi pwede. Walang pag-asa. Basted.
At higit sa lahat. . . Hindi manalang mapansin.
Laslas. Ang hopeless ko talaga..
Laslas. Ang hoeless ko talaga..
Pero, susubukan ko..
Wala namang mangyayari kung hindi ko susubukan diba?
Wala naman mawawala...
Friendship lang namin..
