Zombilerin Fısıltısı

Öleceksiniz Zombiler !

   Akşam olmuştu.Macera beni bekliyordu.Komutanın seslenmesi ile helikopterin yanına gittik.Heyecanlanmıştım.Bir süre bekledikten sonra kalkışa geçtik.Önümde uzun bir yolculuk vardı.

   Yukarıdan aşağıyı görebiliyordum.Zombiler sokaklarda deli gibi geziyorlardı.Aşağıya bakarken uyuya kalmışım,komutanın seslenmesi ile uyandım:

-Kalk Gabriel,Detroit'e yaklaştık,dedi.Kendimi toparlayıp kalktım.Aşağıda yoğun bir duman vardı.Göz gözü görmüyordu.Bir gökdelenin tepesine inmiştik.Şehirdeki güvenli bölgelerden biriside burasıydı.Helikopterden indikten sonra komutan:

-Hepinize başarılar diliyorum,artık görevlerinize başlayabilirsiniz,dedi.Hepimiz tek ses halinde teşekkür edip gökdelenden inmeye başladık.Asansörler çalışmıyordu,merdivenden inmek zorundaydım.Merdivenler beni yormuştu zemin kata inince biraz su içip dışarı çıktım.Karşıda bir tünel girişi vardı.Tünele inmeye başladım.Düz gittikten sonra sağa döndüm ve oradan dışarıya çıktım.Üç beş zombi önümde duruyordu.SR-25'imle hepsine kurşun yağdırdım.Acele etmem gerekiyordu.Akşam olduğu için sığınma yeri aramaya başladım.Küçük bir bakkala girdim.Kapıyı da sıkıca kilitledim.Burada sabahlayabilirdim.Sabah olunca çantamdaki besinlerden biraz atıştırdım.Dışarıya çıktım.Yolumu kesen zombinin kalbine bıçak sapladım. Yere yığılınca bıçağı alıp yoluma devam ettim.Tünele yeniden girdim.Gıdaların olduğu yerde bir asker buldum.Asker:

-Adım Salvador.Buraya yaklaşık olarak bir ay önce geldim.Detroit hala zombilerden arınamadı,dedi.Bende:

-Benim adım Gabriel.Buraya daha dün geldim.California'da görev yapıyordum.Ancak burası daha temizlenemediği için beni buraya naklettiler,dedim.Salvador ile beraber hareket etmeye karar verdim.O da bu fikri onaylayınca yolumuza beraber devam ettik.Tünelden gitmek daha kolay diye düşündük ve tünelden yola devam ettik.Beş yüz metre ilerde katlı otopark vardı.Otoparka vardığımızda içimize bir burukluk geldi.Otopark yanıyordu.İçine girdiğimde daha yanmamış bir araç duruyordu.Çalıştırabilirsem mükemmeldi.Çalışmıştı.Salvador'u yanıma alıp yola bu araçla devam ettik.Küçük parkta durduk.Bir planım vardı.Planı Salvador'a anlatmaya başladım:

-Salvador,eğer bu küçük parkı enkazlarla çevreleyip kapatabilirsek ve zombileri öldürebilirsek ilerleme kaydetmiş oluruz,dedim.Hemen işe koyulduk.Gecede işe devam etmeliydik.Salvador etrafı koruyor bende enkazları küçük parka çevreliyordum.İlk olarak kullandığımız arabayı parkın önüne koydum.Sonrada çevredeki arabaları parkın ön taraflarına koydum.Azda olsa işe yarayabilirdi.Sonunda bitmişti.Zombileri kendimize çekmek için çevredeki ölmüş vücutları parçalanmış insanları arabaların yanlarına koyduk.Yanımıza taş topladık.Zombi sesleri gelmeye başladı.Elime P99'u aldım.Salvadorda taşları eline aldı.Benim 'Ateş!'emrimle elimizdeki silahları kullanmaya başladık.Zombilere ateş etmeye başladığımda sanki hiç azalmıyor gibilerdi.Ama sonradan azalmaya başladılar.Onların o kanlı yüzünü artık görmek zorunda kalmayacaktım.Bir saat kadar gibi bir süre zarfında mücadele verdikten sonra etraf sessizliğe boğulmuştu.P99'un mermisinden sadece iki şarjör kalmıştı.Salvador merkezle iletişim kurmaya çalıştı.Telsiz açılınca:

-Güncel gelişmeler ile ilgili bilgi almak istiyorum,dedi.Merkez: 

-Zombi virüsüne karşı bir ilaç geliştirildi.Yakında bu ilaçlar tünellerde yerini alacak siz mücadeleye devam edin,dedi.Çok sevinmiştik.İçime bir enerji dolmuştu.Salvador teşekkür edip telsizi kapattı.Burada nöbetleşerek sabahlayacaktık.Artık zombilerden kurtulacaktık...