Zombilerin Fısıltısı

Hepimiz Hayatta Kalmalıyız!

   Caddede ilerlemeye devam ettim.Belki biraz yiyecek bulurum ümidiyle caddede bulunan bir süpermarkete girdim.Işıklar yanıp sönüyordu.Yerlerde kokmuş insan cesetleri duruyordu.Tiksindim.Yiyeceklere doğru yöneldim.Süpermarketten sadece küçük bir salam kutusu buldum.Gaz maskemi çıkarıp hemen salamları yedim.Bana çok iyi gelmişti.Gaz maskemi takıp süpermarketten çıktım.Hızlı gitmem gerekiyordu.İkinci sığınma bölgesine yetişmem gerekiyordu.Gittikçe zombiler çoğalıyordu.Barret'imi omzumdan alıp nişan aldım.İlerde duran bir zombiye ateş ettim.Tam kafadan vurdum.Diğerlerini vururken bana doğru yaklaştılar.Hepsi bana yaklaşmadan ''Tak,Tak,Tak''seri atışlarla vurdum.Fakat yinede daha hızlı ateş edebilen bir silaha ihtiyacım vardı.Yaklaşık 500 metre ilerde bir askeri araç duruyordu.Hızlıca gitmek yerine dikkatlice hareket ettim.Askeri aracın yanına ulaşınca bir Mp-5 gördüm.Hemen silahı ve mermilerini alıp Barret'i oraya bıraktım.Yavaşça oradan uzaklaşmaya başladım.

   Akşam olmuştu.Sığınmam gerekiyordu.Gözüme kestirdiğim ilk apartmana girdim.Hiç ses çıkarmadan çatı katına kadar çıktım.Çatı katında iki zombi vardı.Birini arkasından bıçaklayıp aşağıya fırlattım.Diğerine de Mp-5'imle iki el ateş ettim.Etraf temizlenmişti.Kapıyı kapatıp kilitledim.Telsizle iletişim kurmaya çalıştım.Ben:

-Yuva,cevap ver yuva.Karşı taraf:

-Alındı anlaşıldı Kartal 1.Devam et.Cevabım şu oldu:

-California'da ikinci sığınma bölgesinin konumuma kaç km uzak olduğunu öğrenmek istiyorum,dedim.Yuva:

-İkinci sığınma bölgesinin konumunuza uzaklığı tam olarak 26 km'dir,dedi.Teşekkür edip uyumaya çalıştım.Makemi çıkardım.Üşüsemde uyuyup dinlenmeliydim.

   Sabaha karşı boğuk bir çığlık sesi ile uyandım.Hemen kalktım.Maskemi taktım.Aşağıya baktığımda korkunç bir manzarayla karşı karşıya kaldım.Zombiler bir insanı aksesuar dükkanında sıkıştırmıştı.Hemen silahımı elimle kavradım.Atışlarımla zombileri öldürmeye başladım.Silah sesini duyan insan, çığlıklarını kesmeye başladı.Bir zombi kalmıştı ki bir adam çıkageldi.Elindeki baltayla zombinin kafasını kopardı.Dükkandaki insan çıktı.Bir kadındı.Beklemelerini söyleyip dikkatlice aşağı indim.Onlarla buluştuğumda adam:

-Bir asker bulduğuma sevindim,dedi.Yanındaki kadın da bu sözü onayladı.Bende:

-Adlarınızı öğrenebilir miyim?Sığınma bölgesine gidene kadar adınızı bilmem gerekte.Adam 'Marco',kadında 'Malanis' diye cevap verdi.Marco:

-Peki senin adını öğrenebilir miyiz?,dedi.Bende:

-Gabriel,diye cevap verdim.Sizinle ikinci sığınma bölgesine kadar yol arkadaşı olacağım,dedim.Onlar da evet şeklinde işaret ettiler.Yolumuza devam ederken Malanis yere düştü.Açlık etkilerini göstermeye başlamıştı.Marco'nun çantasında bir paket kraker vardı.Malanis'e kraker'i verdim.Biraz sonra Malanis kendine gelmeye başladı.Yolumuza kaldığımız yerden devam ettik.Artık son 19 km kalmıştı.Otoyola çıkmaya karar verdik.Daha hızlı hareket edebilirdik.Hemde bir araç bulabilirdik.Otoyola çıktığımızda bir pikap gördük.Çalışırsa çok güzel olacaktı.Çalıştı da.

   Öne Marco ve Malanis bindi.Arkada silahım olduğu için ben vardım.Öndeki zombileri seri atışlarla katletmeye başladım.Bazen de Marco zombileri eziyordu.

   İkinci sığınma bölgesine çok az kalmıştı,çok az...