Ne kadar köylü olsam da , güzelim de.
Altımda bir şalvar üstümdeyse basit bir penye ve yelek .
'Zeynep, hadisene ne bekliyorsun tarlaya gideceğiz baban bekliyor aşağıda.'
Annem çağırıyordu.hep tarlaya gitmekten bıkmıştım ama gitmek zorundaydım .
'Tamam anne geliyorum.'diye bıkmış bir şekilde anneme seslendim.Aşağı indikten sonra traktöre binip yola çıktık.tarlada çalışmaya başladık.çok yorulmuştum.Neyseki ara verdik çalışmaya.
15 dk. Aradan sonra bidaha basladık calısmaya.
Eve geldiğimizde annem hemen üstünü değiştirip mutfaga girdi ve birseyler hazırlamaya başladı.
'Anne neoldu bir misafirimiz mi var?'
'Evet istanbul'dan amcanlar gelecek . Biliyorsun ki onlar köyde yaşamadıkları için bizim yaptığımız şeyleri beğenmeyebilirler .onlar icin en güzelini yapmaya çalışacağım sende bana yardım et.'
Oysaki sadece yengem ve aslı öyleydi . Aslı kim diye sorarsanız kibirli kendini beğenmiş bir kız.
Yengemse 50'li yaşlarına gelmiş olsa da kendini güzel zanneden bir kadın . Zaten amcamla ikisi evlenirken babam hiç istememiş evlenmelerini ama sonradan razı olmuş.
Neyse..
Heee bir kişiyi unuttum' Burak'.
Burak , yakışıklı , cesur, çekici, saygılı .... neyse ben kendimi kaptırdım galiba .
'Hadi Zeynep ne bekliyorsun şimdi gelecekler gel de yardım et bana.'birşeyler hazırladık . Bırden zil caldı. Hemen gidip kapıyı açtım.
