Namjoon elindeki şişeden bir yudum aldıktan sonra telefon ekranındaki fotoğrafa baktı.
"Seni özledim." diye fısıldadı. Daha sonra mesaj bölümüne girdi ve;Namjoon: Senin geçen bir yıl daha..
Sana şuan o kadar çok ihtiyacım varki sevgilim. O kokunu içine çekip sakinleşmeye, omzunda ağlamaya ihtiyacım var. Biliyorum yukarıdan bir yerden beni izliyorsun. Belki de şuanki halime gülüyorsun. Hatta bana belki kızıyorsun. Ama yapamıyorum. Sen olmadan gülemiyorum,eğlenemiyorum, sensiz olamıyorum. Çok acıtıyor, dayanamıyorum. Acı içinde bile seni unutamıyorum. Seni çok özledim Jungkook. Ve seni daima seveceğim sevgilim.Namjoon gözyaşlarını kazağına sildikten sonra rehberdeki Kookie adlı kişiye bu mesaji gönderdi.
Daha sonra yanında duran şişeyi tekrar alıp karşısındaki deniz manzarasını yaşlı gözleriyle birlikte izledi.Telefon ışığının yandığını fark eden Namjoon yerdeki telefonu eline aldı.
Bildirim kutusunda yazan şeyi okuduğunda kalbi hızla atmaya başlamıştı.
"Kookie"
Bir ihtimal..
Hayır. Bu saçmaydı. Mesajın ondan gelmesi imkansızdı. Çok fazla içmişti ve sarhoştu. Telefonu yüzüne yaklaştırıp tekrar okudu.
"Kookie"
Mesajı okumak için bildirimin üzerine dokundu.
Kalbi durmaksızın hızlı hızlı atarken bir yandan bunun gerçek olmasını diliyordu.Kookie: Bir ihtimal yanlış numaraya mesaj atmış olabilir misiniz?
Namjoon mesajı defalarca okudu. Bu telefon Jungkook'a aitti.
Namjoon: Sende kimsin?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DON'T LEAVE ME │ Texting │ NAMJIN
De Todo"Onu unutmak istiyorum." "Sana yardım edeceğim."