Masum Aşkım.......

1. bölüm

Merhaba! Ben Hayel bugünün çok güzel geçmesini dileyip oflaya puflaya uyandım. Lavobo ya giderken haylaz ve gıcık olan ne yazık ki öz kardeşim olan Mert aslında bazen iyi biri oluyo ama çoğunlukla gıcık bi kere yaramazlık yaparken merdivenden düştü ve şuan ismini bilmediğim bi ölümcül hastalığı var galiba organlarından biri olmadığı için ölümcül. Onu sevmesemde bi kan bağımız var bu nedenle korkuyorum onu kaybetmekten.

Bakıyorum ki annemler beni beklemeden kahvaltıya başlamış.
Önlerinden geçerken " Bakıyorumda bensiz başlamışsınız" dedim. Şakacı bi ses tonuyla annem gülerek "Ben seni uyuyo sanıyordum hem erkenden kalmışsın bu sabah"dedi. İnanamıyorum ben hep en son kalkardım noldu da erken kalktım diye düşünürken mert"Bu gün okulun ilk günü" diye bağırdı. Neden erken kalktığımı buldum mert sağolsun.

Bu gün okulun ilk günüydü yeni arkadaşlar edinicem okulumuzda her yıl sınıflar da karma yapıldığı için kapının önünde bir kargaşa yaşanacak. Artık hazırlanmam lazımdı. Kapıdan çıkarken babam "seni bu gün okula ben bırakıcam" dediğini duydum halâ inanamıyorum kaç yaşındayım babam beni okula bırakıcak tabi ben bu durumda şu an sesimi çıkaramam. Babamla okulun yolunu tutmuştuk yakınlaştığımızda ise "derslerini iyi dinle sakın kaytarma" dedi genetik olaraktan bende kafamı onaylar bi şekilde salladım ve arbadan indim.

Kapının önü çok kalabalıktı şu an hiç girmek istemiyorum o sıkışıklığa ama sınıfımı öğeenmek zorundayım 11. Sınıfların listesini buldum ve kendimi aramaya başladım. Şubem B 11/B şubemin ismini sevdim ama inşallah arkadaşlarımda güzeldir.

Sınıf kapısından içeri girdim herkes beni dikkatlice süzdü. Boş yer en arkada vardı oraya oturdum. Yanımda ki kız çok sıcakkanlı birine benziyor gibi. Yanına oturduğum anda bana "Meraba" dedi ".Merhaba"

"Ben Eylül"

"Bende Hayel"

"Tanıştığıma memnun oldum"

"Bu sınıfta tanıdığın biri var mı?"

"Evet var"

"Kim?"

"Barkin diye bi çocuk"

"Soyadı ne belki taniyorumdur"

"Barkin SÖNMEZ"

"Şu geçen yılın belası"

"Duyarsa kötü olur."

"Neden ki"

"Kendisiyle çok takılıyorum söylerim"

"Tamam"dedim

Konuşmamız burda sona erdi ders boyunca da konuşmadık dersin bitmesine 10 dakika sonra kapı çaldı. Herkes kapıdan içeri biriniz girmesini beklerken kapıdan adımını attı sınıfı süzerken onunla göz göze geldik ve bana karşı bi gülümseme atıp göz kırptı bu çocuk 'Barkin SÖNMEZ' Eylül'ün yakın arkadaşiysa arkama oturabilir. Ne olur oturmasin ne olur offfff oturdu sırıtıyo bide ya çocuğa gıcık oldum galiba.

Teneffüs zili çaldı. Eylül bana kaş göz hareketleri yaparaktan gel işareti yaptı. Eylül'ün peşine takıldım. Arkamdan Barkin'da geliyordu. Kantine doğru gittiğimizi anladım hele şükür. Bi masaya oturduk biraz sesiz durduktan sonra Eylül kendini tutamayıp
"Tanişsaniza"dedi.
Ben bunu tanıyorum ki o beni tanimiyorsa
ben napabilirim.
"Merhaba ben Hayel"dedim elimi uzatarak.
"Bende Barkin"dedi elini uzattı.
Ders zili çaldı. Son derse giriyorduk .

Bu kadın ne kadar değişik biri ya sınıftaki erkekleri nasıl süzüyo galiba yeni atandı.
Ohh hele şükür zil çaldı. İlk gün ne kadar sıkıcı geçti.

Eve geldiğimde kimse yoktu. Yalnız başıma korku filmi izlemeyi çok severim. Üstümü değiştirip bir korku filmi seçip izlemeye başladım.

Eylül'den

Çıkışta Barkın'la buluşup bir kafeye gidecektik. Hemen Barkın'ı bulup bir kafeye yol aldık.

Barkın"nereye gidiyoruz?"

"Bizim kafeye"

Barkın " Orda napicaz"

"Konuşucaz"

Barkın "Ben de sana bişey söylüycem"

Tamam anlamında kafamı salladim. Kafeye gelmiştik bile iki tane kahve ısmarladık ve konuşmaya başladık.

"Yeni kız Hayel sence nasıl"
........ Barkın biraz sustu.
"İyi ya güzel kızda"

"Memnunsun yani"

"Evet neden memnun olmayayım"

"Sevindim sen bana ne söylüycektin?"

Bölüm sonu yaptığım yazım yanlışları varsa çok özür diliyorum