Masum Aşkım.......

4. bölüm

Barkın'dan.....
Onun ne kadar kötü olduğunu az da olsa biliyordum fakat bana sövmüştü resmen ama şuan kötü olduğundan aldırmıycam düşünürken gözlerimi kapatıp kafamı aşağı eymiştim kaldirdiğimda hayel ortalıği dağitip bağırıyordu. Hemşireler onu alıp sakinleştirici verdi fakat hiç bi işe yaramadi kafamı çevirdiğimde ırmak ve betül geliyordu ikisi hayel in en yakin arkadaşlariydi 3 ü ayrılmazlar olarak taniniyorlar ikisi koşturarak hayel e sarıldı 3 ü birden ağlamaya başladı ağlama seslerini duydukça içim parçalanıyordu annesi yoğum bakimdayken birden hemşire ve doktorlar koşuşturmaya basladı.
Hayel: Noluyo niye koşturuyosunuz niye???
Diyerekten daha çok ağliyordu biz hepimiz cama yöneldik doktorlar elektrosop yaptiktan sonra biraz daha çabaladılar fakat.....

Hayel'den......
Doktara çikar çıkmaz
-anneme bisey olmadi demi? Diye üstüne ziplarken
Doktor: BAŞINIZ SAOLSUN.DEDI
anne anne gitmeee duy beni artik iyice guçsuzlestim ve kendimi yere yattim afra ve ırmak beni kaldirmaya calisiyordu fakat suan benim nasil olduğumu bilmiyorlardi annemin tabut islemlerini barkina biraktim ve eve gidip annem sarkisini acip daha cok agladim tabi afra ve irmak bu aksam bizde kalacaklardı.
Akşam kizlarla pek bisi yapamadik çünkü benim moralim bozuk ağliyordum birden telefonum çaldı bu bugün arayan 15. Kişiydi ama bu sefer arayan barkindı telefonu açmadım kızlar verdim çünkü konuşcak halim yoktu artık okula gidecektim ama gitmek istemediğimden dolayı biraz kendimce miziklandim annemin beni kaldırmadığı ilk sabahtı sabah bunu düşünürken bile ağliyordum yastığıma baktığımda ıp islaktı neden acaba derken uyurken de ağladığımı farkettim annemin yokluğuna alışamam kalbim yok bnm şuan toparlanip wc ye gittim okul formalarımı giydim ve okulu yolunu tuttum bugün öğleden sonra derse girmiycem çünkü annemin cenazesi var birden telefonum çalmaya başladı arayan barkın ya bn bu çoçukla sevgili fln değilim fakat boşta değilim ama çok yakın davranıyor ne biliim yani ay hade telefonu aciim telefonu an itibariyle açtım ve
Barkin:günaydın
-sanada
Barkin: çok lafa girmiycem annenin cenaze işini ayarladım öğle ezanindan sonra
-tşk
-od bay.
Dedi ve kapadim telefonu okula varmiştim bugun hic bi dersi dinlemeyip uyudum ve ogle molasi ya inanamiyorum annemin cenazesine gec kalicam hemen irmak ve afrayi alip cenazenib kalkicagi camiye gittik beni beklemeden kaldiriyolarmis oraya gittigimde daha çok parçalandim artik bağirinmaya başladim.
"Annnemm gittme gitmeee annem sensiz ben yaşamam senin canina kiydilarsa benimkinede kiydilar annem biliyorum ki sen beni biricik kizini yalniz birakmassin annem sen hep benim yanimdasin" diye bağirindim herkes beni duyuyordu herkes beni duydukca ağlıyordu bnm icim gitti be annemi ne anneme toprak mi aticaklar?? Bunu goruru gormez tekrar bağirindim susmuycam ulan susmuycam
"Sakın atmayın anneme toprak atmayin ulan o daha benim dugunumu gorecekti onla daha cok mutlu günlerimiz olacakti ulan beni annemden ayiran herkes gebersin amaa benim elimden gebersin ulan dunya ne kadar adi insanlarla kayniyo bidaba soyluyorum toprak atmayin!" Dedim ama hakliyim her zamn ki gibi ağliyordum tek bn değil herkes ağliyordu annemi gomdüler ulan ah be anne arkandan o kadar GİTME! Diye ağladım

İnş beğenirsiniz vote ve yorum yapin sizin dusunceniz onemli 😘😍