Ateş

74 9 2
                                    

Arkadaşlar yeni bir kapakla karşınızdayım umarım beğenmişsinizdir.Ya arkadaşlar cidden bunu söylemek istemiyorum. Hatta söyleyenleri de sevmiyorum ama bir ricam olucak lütfen oy verin .Yani bir tuştan ne olucak. Lütfen arkadaşlar. Sizi seviyorum. Değerlisiniz. (Medyada revirdeki Asmin ve Poyraz var.Klip de çok güzel izleyin bence:) İyi okumalar...

Sonunda dolmuştan inmiştik ama Poyraz'ın yüzü kırmızılaşmıştı sanki.Birden ne olduğunu anlayamamıştım. "Poyraz noldu,neyin var yüzün niye bu halde?" "Nolmuş yüzüme?" "Kıpkırmızı olmuşsun.Hasta mıydın?Ateşin mi var gel bakayım bi"
Bir dakika diyerek iç sesim beni durdurmuştu ve beni şu anda sorguya çekiyordu.Neden ateşine bakmak istedim ki dün tanıştığım çocuğun? Asmin sen ateşe bakmayı bile bilmiyorsun nasıl böyle bir şey dersin? Daha fazla Poyraz'ın karşısında mal gibi durmamak için iç sesimi susturup Poyraz'a yaklaştım.
Yaklaştıkça beni ateş basıyordu sanki ve sonunda elimi alnına götürecektim ama nalet olsun bu çocuğun boyu niye bu kadar uzundu. Alnına yetişmek için parmak uçlarıma basmıştım. Elim artık alnındaydı ama cidden bu çocuğun ateşi vardı. Hemen okulun revirine götürmeliydim.

-Poyraz-

Hele şükür şu otobüsten inmiştim. Benim gibi biri nasıl uyuya kalmıştı hâlâ anlam veremiyordum. Dünkü yağmurda baya ıslanmıştım ve uykusuzdum da zaten.Asmin'in birden "Poyraz noldu neyin var, yüzün niye bu halde?"demesi ile iyice kendime şaşırmıştım.Neyim vardı ki? İç sesimin sorduğu soruyu Asmin'e sormalıydım asıl "Nolmuş yüzüme?" "Kıpkırmızı olmuşsun noldu hasta mıydın, ateşin mi var ?"demesi ile yağmurda ıslandığım tekrar aklıma gelmişti. Hasta mı olucaktım acaba? "Gel bir ateşine bakayım "deyince Asmin ne yapacağımı şaşırdım.Boyum uzun olduğu için alnıma yetişmekte zorlanmış ve parmak ucuna çıkmıştı.O ateşime bakarken bana bir şey olmuştu. Gözümü gözlerinden alamıyordum. Çok güzeldi cidden.Daha önce nasıl fark etmemiştim.Bir anda o da benim gözlerime bakınca birden şaşırdı benim gibi ve tam arkaya düşüyordu ki birden iyi reflexlerim sayesinde belinden yakalamıştım. Bugün baya bi tensel temas yaşamıştık noluyordu yaa.Her neyse artık onu kaldırıp belinden ellerimi çekmem lazımdı. Kalktım ve belinden ellerimi çektim.Asmin "Poyraz benimle gel ,hemen revire gitmemiz lazım" dedi. Ben itiraz ettim fakat Asmin beni revire götürmeyi başarmıştı.

-Asmin-

Revire zor da olsa getirebilmiştim. Neden bu kadar inatçıydı anlamıyordum. Şimdi yanımdaki yatakta yatıyordu. Terden saçları ıslanmıştı. Üstündeki montu çıkarmalı mıydım acaba? Bence de çıkarmalısın Asmin diyerek iç sesim bana cevap verdi. Hatta montunu çıkarmışken ateşine de bakmalısın diye de ekledi. Montunu onu uyandırmadan çıkarmayı başarmıştım. Hâlâ ateşi vardı. Dolaptan bez aldım. Soğuk suda iyice ıslatıp alnına koydum.Bilmiyorum ama bu çocukta beni çeken bir şey vardı. Onun için derse girmeyecektim bugün. Alnındaki bez soğukluğunu kaybedince tekrar soğuk su ile ıslatıp alnına koydum. Ne kadar bunu tekrarladım bilmiyorum ama ateşini indirmeyi başarmıştım. Şimdi su diye sayıklıyordu. Hemen kalkıp su içirdim. Vücudu gibi içi de yanmıştı yavrucağın. Tam yerime oturacaktım ki birden bileğimden tuttu. Bir şey diyordu fakat anlamıyordum. Ne dediğini anlamak için kulağımı ağzına doğru yaklaştırdım. Tam o sırada başını kaldırdı ve boğuk ama bir o kadar da çekici olan sesi ile teşekkür etti ve yanağımı öptü. İnanamıyordum şu an donup kalmıştım yerimde ve eminim ki kesinlikle yanaklarım kızarmıştı.

-Poyraz-

Beni revire getirdiğinden beri hiç oturamamıştı. Sürekli benle ilgilenmesi benim ona olan ilgimi artırıyordu. Bunu nasıl başarabilmişti. Montumu çıkardığı an zaten vücudum bir anda kasılmıştı. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Ateşimin fazla olduğunu söyleyip alnıma soğuk bir bez koymuştu ve sürekli bezi takip ediyordu. O beni uyuyor sanıyordu ama ben uyumuyordum sadece gözlerimi açamıyordum. En sonunda elim benden bağımsızlığını ilan ederek bileğini kavradı. Teşekkür etmek istemiştim ama o duymadı ve kulağını başıma yaklaştırdı. Saçları yüzüme ve boynuma değiyordu. Çok değişik hisler içindeyim. İlk defa biri bu kadar beni önemsiyordu. Ben de teşekkür ettim ve birden onu yanağından öptüm. Buna nasıl nasıl cesaret edebilmiştim bilmiyorum.

Belki De Bir Şarkı Sözüdür Bizi Birbirimize BağlayanHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin