IMDB puanı : 8,6 En iyi 250 film arasında 31. sıradadır.
YAPIMI : 1994 ABD
BAŞROLLER Leon : Jean Reno
Mathida : Natalie Portman
TÜR : Gerilim/Dram/Aksiyon
TANITIM
Kusursuz bir katil. Masum bir kız. Birbirlerinden başka kaybedecek hiçbir şeyleri kalmamış. Erkek sessizce hareket ediyor. Duygusuzca öldürüyor. İz bırakmadan yok oluyor. Zayıf noktasını ise sadece... 12 yaşındaki bir kız biliyor.
12 yaşında New York'ta yaşayan bir kız olan Mathilda üvey ailesinin yanında sevimsiz bir yaşamı paylaşmaktadır. Babası, iki taraflı oynayan bozulmuş polis Norman Stansfield için uyuşturucuları saklamaktadır. Mathilda'yı kaçıp gitmekten tek alıkoyan küçük erkek kardeşidir. Bir gün, Stansfield ve adamları sudan bir sebepten, tüm ailesini katlettikleri zaman, o sırada alışverişte olan Mathilda şans eseri hayatta kalır ve en çok ihtiyacı olduğu sırada Léon'un dairesine saklanarak kendini kurtarır.
12 yaşındaki kız, kısa süre içinde Léon'un sıradışı mesleğini keşfedecek ve küçük kardeşinin intikamını almak için bu profesyonel katilden yardım isteyecektir. Babalık yapmak işlerinde ve arkadaşlıkta olabildiğine deneyimsiz olan Léon Mathilda'yı beladan uzak tutmak için ümitsizce çabalar. Sonunda bir katil, bozulmuş bir polis ve masum küçük kızın ekseninde dönen hikaye doruğa çıkarak yönetmen Luc Besson'un en iyi filmlerinden birinin öyküsünü oluşturur
REPLİKLER
-Mathilda : İyi uyudun mu ?
Leon : Ben uyumam, bir gözüm hep açıktır.
Mathilda : Evet, unutmuşum. Bir gözü açık uyuyupta bu kadar çok horlayan birini hiç görmemiştim.
-Mathilda : Leon, sanırım bir şekilde sana aşık oluyorum. Bu başıma ilk gez geliyor, biliyor musun ?
Leon : Daha önce hiç aşık olmadıysan, bunun aşk olduğunu nerden biliyorsun ?
Mathilda : Çünkü hissediyorum.
Leon : Nerede ?
Mathilda : Karnımda. Sıcacık. Hep orada bir yumru olurdu. Ama şimdi geçti.
-Stansfield : Fırtınadan öncesindeki şu sessizlik anlarını seviyorum. Bana Beethoven’ı hatırlatıyor. Duyabiliyor musun ? Sanki kulağını çimenlere dayamışsın da, onların büyüdüğünü duyabiliyormuşsun gibi. Böcekleri duyabiliyorsun. Beethoven’ı sever misin ?
Malky : Pek sevmem.
Stansfield : (Silahı alır) Sana biraz çalayım.
-Leon : Sürekli tamam demeyi de kes ! Tamam mı ?
Mathilda : Tamam.
Leon : Güzel.
-Mathilda: Hayat hep zor mudur, Leon? Yoksa ben küçüğüm diye bana mı öyle geliyor?
Leon: Hayat hep zordur.
-LEON: Birini öldürünce hiçbir şey eskisi gibi olmaz. Hayatın sonsuza kadar değişir. Hayatının geri kalanını bir gözün açık uyumak zorunda kalırsın.
-LEON: Sakın yüze ateş etme. Hedefi teşhis edemezler ve sana ödemede yapmazlar
-MATHİLDA: Ağlayınca geçmiyor anlıyormusun.
-LEON: mutlu olmakla, mutsuz olmanın arasında bir yerde kaybolup gitmekten korkuyorum.
-LEON: Beni dinle.
MATHİLDA: Gitmeyeceğim!
LEON :Beraberken hiç şansımız yok, ama yanlız olursam, başarabilirim.Güven bana!
