Kara Sevda

mutlu sonsuz*

Bir sevmek bin defa ölmek demekmiş. O güne kadar her zaman öldüm. Cansız bedenim her seferinde beni yanlışa savururken hep doğruya yönelmeye çalıştım. Ama bu önüne geçilebilecek bi duygu değildi. Zaman her şeyin ilacıymış...
Eğer zaman ilaçtıysa neden hafızamızda bir çok kötü anımız vardı? Beynimiz mutluluktan çok neden huzursuz sevimsiz anılarımızı hatırlatır?

O gün universitenin ilk günüydü. Yeni arkadaşlar, yeni dostluluklar yeni aşklar... Sınıfta herkezin dikkatini çeken bir Ali. Nedense benim dikkatimi çekmemişti. Her seferinde gözüme girmeye çalışıyordu. Ders bitti sınıftan çıkarken birinin kolumu tuttuğunu hissettim. Arkamı döndüğümde "Bir dakika beklermisin Beril " dedi. "Seninle konuşmak istediğim birşey var 2 saat sonra aşşağıda cafeye gelir misin ?" . Şaşırmıştım yalan yok. Belkide hayatıma giren ve bundan sonra hayatımda olması gereken tek erkek o olabilirdi. Çağırdığı cafeye gittim. Konuştuk. Geçmişten , geleceğe dair ... Hayatında sadece benim olmamı ve ben istemesemde benden vazgeçmiyeceğini söyledi. Belkide onu unutmak için bir neden olabilirdi. Belkide Ali çağresizliğime çağre olabilirdi... Bir süre konuştuk ve sonunda sevgili olduk. Başlarda ondan sadece hoşlanmıştım fakat zaman geçtikçe bunun sadece bir hoşlantı olmadığını anladım. Çok yakınlaştık ve ilişkimiz çok iyi gidiyordu. Endişeleniyordum. Mutlu olmak bana göre değildi. Ama onun yanında kendimi sadece ona ait gibi hissediyordum. Bazen gözlerine hapsolup, dakikalarca gözlerimi kırpmadan ona bakıyordum. Sonunun kötü olabileceğinden korkuyordum. Herşey iyi gidiyordu. Musmutluyduk. Taki o zamana kadar... Bu gününün olmasından çok korkuyordum. Yine gidicek yine biticek ve üzülen yine ben olacağım diye... Istanbul 'dan taşınmak zorunda olduklarını fakat beni her zaman beni bekliyeceğine dair söz verdi. Ama öyle olmadı. Araya tatil girdi. Ondan haber almak istedim ve Ebruya sordum oda bir kızla bakıştığını söyledi. Dünyam başıma yıkıldı. O an kendimden nefret ettim. Hayatın bana gülmediğini bir kez daha anladım. Ayrılmıştık. 3yıl bekledim onu. Tam 3 yıl. Gelmedi. Merak bile etmedi. Artık başka limanlara yürümenin vakti geldi. Ne kadar becerebilirsem ...