'Yeter artık bıktım senden her gün aynı şeyi yiyoruz!'
'Ne yapabilirim?! Paraları kumara harcayacağına eve getirde doğru dürüst bi yemek yapayım!' birden kulaklıklarımı çıkardım. Bağırışların geldiği yöne doğru yürümeye başladım.
'Yeter artık bıktım sizin bağırışmalarınızdan!' deyip kapıya gidip ayakkabımı giydim kapıyı sertçe kapatıp evden çıktım.
Gözyaşlarımı ne kadar engellemeye çalışsam bile her zamanki gibi engel olamıyordum damla damla yanaklarıma düşen göz yaşlarını elimin tersiyle silmeye başladım.
Sahilde gezerken cebimdeki telefonu ve kulaklığımı çıkarıp skyscraper açtım ve yürümeye başladım.
Yürürken kafası yere eğik olan bir çocuğa çarptım. Kulaklığımın tekini çıkarıp:
'Pardon' dedim.
'Önemli değil ben Kerem.' uzattığı eli sıkıp:
'Ben de Beste memnun oldum' dedim.
Bunun üzerine Kerem
'Biraz yürüyelim mi?' dedi. Başımı evet anlamında aşağı yukarı sallamaya başladım.
***
Kerem
'Seni eve bırakayım mı?' dedi
'Benim bir evim yok!' dedim. Hızlıca yürümeye başladım. Beni kolumdan tutup;
'Gel bizim eve gidelim' dedi.
Ilk başta biraz utanmıştım fakat dışarı çok soğuktu bu yüzden
'Tamam' demek zorundaydım
***
Kapılarına ulaştığımızda kapıyı tatlı bir kadın açtı.
Kerem beni annesiyle tanıştırcaktı beni içeriye davet etti girdim.
'Merhaba siz Keremin annesisiniz galiba' dedim
'Evet ben Yasemin siz Kerem'in neyi oluyorsunuz?'
'Ben Kerem'in arkadaşıyım Beste memnun oldum'
Yasemin Hanım Kerem'e kaş göz işareti yaparak mutfağa gelmesini söyledi Kerem;
'Hemen geliyorum Beste' diyerek odadan ayrıldı
Kerem ve Yasemin hanım 4-5 dakika sonra geldiler
Kerem'e noldu gibisinden işaret yaptım fısıldayarak sonra anlatırım dedi.
Kerem;
'Annem bir müddet bizimle kalmana izin verdi' dedi
Bende 'Tamam' dedim.
Yasemin hanım bana hangi odada kalacağımı söyledi yatağa uzandım ve düşünmeye başladım.
Acaba annem ve babam beni merak ediyorlar mı? Beni arıyorlar mı? Ama pekde düşünmüyorum beni merak edeceklerini.
Bunları düşünerek uzandığım yatakta uyuya kaldım.
***
Sabah uyandığımda elimi yüzümü yıkayıp çoktan hazırlanmış olan kahvaltı masasına oturdum bir müddet kimse konuşmadı ardından Neden evi terk ettin? diye bir ses geldi farkettim ki bu Kerem'in sesiydi. Yavaş yavaş anlatmaya başladım...
'Annem ve babam evde sürekli kavga ediyorlardı en sonunda dayanamayıp annem ve babama bağırdım sonra evden çıktım sahilde yürürken senle karşılaştım sonra zaten kendimi sizin evinizde buldum.' diyip anlatmayı bitirdim ve izin isteyip odaya gittim.
Telefonumun çaldığını farkettım arayan kişi ANNEM idi açmadım. Tekrar çaldı bu sefer Özel Numara idi. Merak edip açtım ses çıkarmadım bir kadın sesi gelmeye başladı. Sanırım bu annemdi.
'Kızım neredesin gel artık seni merak etmeye başladım.' dedi.
'Çokmu umrunuzdayım yeni mi aklınıza düştü bir çocuğunuz olduğu aptal kavgalarınıza devam etsenize merak etmeyin iyiyim ben tabi ayrıca sahte merak ettim oyunlarını bırak artık hiç gerçekçi olamıyorsun!' dedim ve suratına kapattım.
Gözyaşlarıma engel olamadım..
Yine... Yine... Yine...
***
Kerem ve Yasemin hanımın yanına gittiğimde saat 18.30 idi
Konuşmadan filme bakıyorduk
Kerem'e bir soru sormayı planlıyordum sordum
'Ayıptır sorması baban nerde?'
'Benim babam vefat etti maalesef..'
'Hmm... Bilmiyordum çok öz-'
dememe kalmadan
'Şşşşş özür dilemene gerek yok.'
'Pekala.' dedim ve sustum.
Kerem bana çok değişik bakıyordu Noldu gibi işaret yaptım bir şey yok dedi ve film izlemeye devam etti
Herkes odasına çekildi ben çok yorgundum hemen yatağa uzandım o sırada kapıyı tıklattılar gelebilirsin dedim gelen Keremdi
'Beste bir sorun felan olursa sana ulaşabilmek için telefon numaranı verebilir misin?' dedi.
'Tabii 0507 *** ** **'
'Teşekkürler' deyip odadan çıktı.
Derin uykulara daldım
***
Sabah erkenden uyanıp çıkmıştım evden sahile doğru yürüdüm o sırada bir simitçi gördüm bir simit alıp uçan martılara attım ve yürümeye başladım.Hala düşünüyordum acaba annemle babam beni merak etmişler miydi?
Sanmıyorum merak ettiklerini ama onların da duyguları vardır mutlaka merak eder kızıyım sonuçta tabi kızları olduğumu farkettiler ise ben bir kızım benimde merak edilmeye hakkım var evi terkettikten sonra ilk yanlız kalışım eve gidip eşyalarımı alayım hala Yasemin teyzenin pijamalarıyla geziyorun evi derken kendimi evde buldum bavulumu açtım ve eşyalarımı koymaya başladım annem yanımda bana bir sürü soru soruyor tabiki cevap vermiyorum
Neredeydin?
naptın?
kaç saattir dışardasın?
Üşümedinmi dışarda?
gibi binlerce sorulardı bunlar eşyalarımı toplamam bitince ayakkabımı ve ceketimi giyip çıktım oyalana oyalana gittim Keremlere kapıda bekliyormuş meğer beni çok merak ettiği için merak etme diyip odama gittim eşyalarımı dolaba yerleştirdim ve Kerem' in yanına gittim..
***
BIRINCI BÖLÜM BU KADAR ARKADAŞLAR EĞER IYI YORUMLAR GELIRSE YEPYENI VE HEYECANLI BIR BÖLÜMLE KARŞINIZDA OLACAĞIM BU ARADA
IYI TATILLER!
