'İlk Öpücük'

29 6 5
                                    

76 aldığımı ablamın öğrendiği günün üstüne yeni bir gün olmuştu ve uyanmıştım artık.
Odamdan çıkıp elimi yüzümü yıkadım ve çoktan hazırlanmış olan kahvaltı masasına oturup birkaç bir şey atıştırdıktan sonra kalktım.

***
Bugün günlerden Cumartesi idi, yani ablamın komşularıyla oturma günü. Kerem ile evde yalnızdık aklıma takılan bir çok soru vardı ve Kereme sormak için sabırsızlanıyordum.

'Kerem, gerçekten benden hoşlanıyor musun?'
dedim.
'Bak Beste, seninle ilk çarpıştığımız zaman gözlerine baktığımda seninle aramda çok güzel şeyler olabileceğini hissettim. Seni çok seviyorum ve inan bir gün sen de beni seveceksin.' dedi.

***
Yatağıma uzanmıştım, Kerem'in söylediği her kelime bir bir aklımda kalıyordu ve gün boyu onu düşünüyordum. Belki de haklıydı, belki de bir gün onu sevecektim.

***
Yasemin abla yemeği hazırlamıştı Keremi ve beni masa hazır diye çağırdıktan sonra yemeye başladık. Kerem ağızında bir şeyler geveliyordu Yasemin abla ağızında bir şeyler gevelediğini farkedince ne oldu diye sordu ve Kerem anlatmaya başladı.
'Anne ben Beste'yi arkadaşım diye eve getirdim biliyorum ama ben Besteyle çarpıştığım ilk an deli gibi aşık oldum ona bunu artık senden saklamak istemiyorum sen de bil'
Ne?
'Sen ciddi misin Kerem? Bu nasıl olur! Daha geçen gün kardeşim diyordun.' dedi, haklıydı.

***
Yatağıma uzanmıştım telefonu elime aldım ve her zamanki oynadığım Kaos Kılıcı'nı açtım.
Yenilmiştim, sıkılıp oyunu kapattım ve müziklere girip Athena-Ben Böyleyim şarkısını dinlemeye başladım. Şarkı tam olarak beni anlatıyordu sanki.
'Aldırmam hiç yağmurlara, benim güzel hatalarım var'

***
Sabah uyandığımda Yasemin abla ekmek almaya gitmişti, bu sırada biz Kerem ile oturma odasında televizyon izliyorduk.
Kerem yavaş yavaş sürünerek yanıma geldi ve
'Bak sana yemin ederim en fazla 1 hafta içinde beni seveceksin, Beste.' dedi.
Hafifçe gülümsedim, belki de sevecektim gerçekten. Önyargılı davranmamalıydım Kerem'e karşı.

***
Uzun zaman geçmişti ama Yasemin abla hâlâ dönmemişti.
'Yasemin abla nerede kaldı ya?' dedim.
'Hakikatan nerede kaldı? Gel markete doğru yürüyelim biraz' dedi.
Montumu ve ayakkabımı giydim ve çıktık.

***
'NE? HAYIR OLAMAZ SAÇMALAMAYIN, YASEMİN ABLAYA HİÇBİR ŞEY OLMADI DEĞİL Mİ BU SADECE BİR ŞAKA!'

'Maalesef gerçek, araba çarptı ve şuan Devlet hastanesindeler.'

'ANNEEEEEEEEE!'

***
Yasemin ablaya araba çarpmıştı ve şuan ameliyathanedeydi, Keremin durumu acayip kötüydü psikolojisi bozulmuştu ve ağlıyordu.
Ameliyathanenin kapısı açıldı ve doktor yüzü asık bir şekilde yanımıza geldi.

'Maalesef Yasemin hanımı kaybettik.'

Kerem birden yere çökmüştü ve hıçkıra hıçkıra ağlıyordu. Annesini kaybetmişti, hayattaki tek varlığını kaybetmişti, annesinden başka hiçkimsesi yoktu ve yalnız kaldı.

***
'Kerem, biraz daha iyi misin?' dedim.

Sorunun cevabını biliyordum aslında iyi değildi.

'Nasıl iyi olabilirim ha Beste?'dedi, haklıydı.

'Bunları beraber atlatacağız Kerem, her şeyi beraber atlatacağız.'

***
Pazartesi günüydü, bugün okul vardı fakat Kerem hala şoku atlatamamıştı bu yüzden 1 hafta daha okula gitmeyecektik. Kerem'i üzgün görmek beni bitiriyordu, ve sanırım Kereminde dediği gibi onu sevmeye başlamıştım. Belki morali düzelir diye gidip Keremle konuşacaktım.

'Kerem sana bir şey söyleyeceğim...'

'Efendim Beste?'

'Seni seviyorum, seni her zaman seveceğim ve senin her zaman yanında olacağım sana söz veriyorum.'

'Beste, seni seviyorum...'

***
Sabah kahvaltıyı hazırlamıştım ve Kerem'i çağırmıştım, önceden masada 3 kişi olurduk ve şuan 2 kişiydik bu beni üzüyordu.

'Beste, ben artık böyle olamam. Annemin ölümü beni çok değiştirdi ve ben böyle kalamam. Sanırım sert çocuk rolünde olacağım.'

'Seni her halinle seveceğim, Kerem'

***
Bu gece Keremle beraber yatmıştık sanırım buna ikimizin de ihtiyacı vardı. Kerem uyanmamıştı henüz, ben de hemen kahvaltı hazırlayıp ona götürecektim.

'Kerem, hadi uyan aşkım'

sanki ilkokul çocuğuymuşcasına,

'beş dakika daha yaa' dedi.

'peki madem öyle olsun koca oğlan!' dedim ve üstüne zıpladım.

'napıyon lan manyaaaak' diyerek bağırdı, sanırım kilo aldım.

***
öğlen olmuştu ve canım sıkılmıştı, Kerem koltukta bayılmışcasına oturuyordu sessizce sürünerek yanına geçtim yanına oturdum ve başımı omuzuna koyup konuşmaya başladım.

'bugün benden hiç beklemeyeceğin şeyler yapacağım, koca oğlan' dedim.

'neymiş bakal-'

cümlesini bitirmesine izin vermeden dudaklarımı dudağına bastırdım o da karşılık vermeye başladı.Ellerimi saçlarının arasına götürdüm ve karıştırmaya başladım, o da elini belime koydu ve öpücüklerini sertleştirmeye başladı, sertleştikce sertleşiyordu. Yaklaşık 5 dakika öpüştükten sonra Kerem dudaklarımı ısırmaya başladı acıtıyordu, yavaş yavaş bırakmaya başladı normal kıvama dönmüştük tekrar elleri belimin biraz daha aşağısına kaymaya başladı ve tişörtümü sımsıkı kavradı. Neler yapacağını biliyordum, dudaklarımı yavaşca dudaklarından çektim. Aslında bitirmek istemiyordum öpmeyi bırakmak istemiyordum ama yapmak zorundaydım.

'Kerem, saat geç oldu uyu-' cümlemi bitirmeme izin vermeden beni kucağına aldı ve yatak odasına doğru yürümeye başladı.

'Bugünlük bu kadar yeter küçüğüm, daha ilerisine gerek yok.'

***
SELAAAAM GEÇEN BÖLÜMLER ÇOK BEĞENİLMİŞ BEN DE YENİ BÖLÜM YAYINLAYAYIM DEDİM! VOTELEMEYİ UNUTMAYIN





Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Feb 13, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

BEYAZ KUĞUHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin