adopted by one direction

Chapter 26

Pov zoë
Ik wordt wakker en open mijn ogen, nee kut te fel, ik doe ze weer dicht. Ik beweeg even maar merk al snel dat dat ook niet zo'n goed idee is. Ik probeer mijn ogen weer te openen en dit keer lukt het beter. Ik knipper even en kijk om me heen. Een witte kamer met allemaal apparaten erin. "Piep, piep, piep" huh? Waar komt dat vandaan. Ik draai mijn hoofd in de richting van het geluid en kom er al gauw achter dat het de hartmonitor is. Dan gaat de deur open, een jonge zuster komt binnen, en kijkt op naar mij. "Owh zoë? Je bent wakker! Dat is goed nieuws! Ik bel direct je vaders even" en ze loopt weer weg. Ik sluit mijn ogen weer en val in slaap.

Ik open mijn ogen weer. "Omg zoë!" Hoor ik een bekende stem zeggen. Ik kijk waar de stem vandaan komt "lghghr" een raar geluid komt uit mn keel. "Wil je wat water?" Vraagt louis. Ik knik. Hij loopt weg en komt even later aangelopen met een beker water. Ik pak hem aan en hij tilt me een beetje omhoog, zodat ik kan drinken. "Wat is er gebeurt?" Vraag ik voorzichtig. "Je sneed jezelf zoë, zo vaak en zo diep dat je teveel bloed verloren hebt, je bent flauwgevallen en niet meer wakker geworden tot de dag van vandaag, vijf dagen later." Ik kijk hem vol ongeloof aan, vijf dagen?! "Harry en diana hebben je zien liggen in de badkamer, ik ook maar hun zijn er erger aan toe, harry is helemaal van streek en diana praat haast niet meer, de andere jongens zijn er ook wel kapot van, maar die hebben het beeld van jou op de badkamer vloer, omringt door bloed, niet op hun netvlies gekerft staan" nu pas besef ik wat ik heb gedaan, ik heb wéér mensen pijn gedaan. Ik begin te huilen. Louis komt naast me op het bed zitten en knuffelt me. "Het komt allemaal wel goed zoë, je bent sterk, en de jongens, ik en diana helpen je hierin." "Dankje louis" dan gaat de deur open en komen de jongens en diana binnen lopen. "Omg zoë, ik was zo bang!" Zegt diana en ze komt op me afgerend. Ik knuffel haar en dan komt niall ook op me afgerend. "Zo, doe dat echt nooit meer, ik was zo bang dat je doodging" hij krijgt tranen in zijn ogen. "Niet huilen nialler" fluister ik zachtjes en veeg de ontsnapte tranen weg. Dan komt liam ook en die geef ik ook een knuffel. Zayn blijft tegen de muur aanstaan met tranen in zijn ogen, niet berijd om wat te zeggen. Harry komt op me afgelopen "zoë, waarom? Elke nacht had ik nachtmerrie's over jou, dat je doodging, dat ik je daar weer zag liggen op de badkamer tegels, het was zo eng, doe dit please nooit meer, je hebt me zo laten schrikken" hij begint zachtjes te huilen en ik trek hem in een knuffel. "Don't cry love" dan wordt er op de deur geklopt. "Zoë? Ik wou even melden dan je vanavond weer naar huis mag, en ik denk dat je vaders je nog wat te vertellen hebben." Huh? Vertellen? Wat vertellen? "Uhm ja zoë" neemt louis het woord. "Uhm, ja uhm, ik weet niet zo goed hoe ik dit moet zeggen" liam neemt het van hem over. "We hebben besloten dat je naar een kliniek gaat, het kan zo niet langer, we willen je niet kwijt. Daarom ga je overmorgen naar de kliniek, in de weekenden mag je naar huis, en wij mogen je altijd komen bezoeken" dat kwam aan als een klap. "M-maar" krijg ik alleen maar uit mijn mond. Ik kijk hun verslagen aan. Ik ga liggen en doe mijn ogen dicht, om de opkomende tranen tegen te houden. "Please ga even weg" fluister ik trillerig. "Ma-" "nee louis, ga gewoon even weg" de jongens en diana staan op en lopen de kamer uit. Okay dus dit is hoe mijn keven voortaan gaat? Mensen die denken dat ze me helpen, en me dan blindelings, gewoon wegsturen? Maar nee, niemand kan me helpen, niemand. Ik doe mijn ogen dicht en val in slaap.

"Zoë? Zoë!" Ik gaap en wrijf in mijn ogen, niall staat voor me. "Je mag naar huis" ik sta op en loop stilletjes naar de deur, aangezien niall mijn koffer al vast heeft. "Zoë misschien is het beter als je in de rolstoel gaat zitten" ik negeer hem compleet en loop verder, natuurlijk doen mijn benen pijn maar ik laat het niet merken. Ik loop naar de lobi, waar ik alle andere al zie staan. "Hi zoë". Zegt diana, ook hun negeer ik en loop door naar de auto. Louis komt me achterna gelopen. "Zoë, doe nou niet zo, we willen heel graag dat je beter wordt!, we komen zo vaak als we kunnen en in het weekend mag je gewoon naar huis" ik negeer hem nog steeds, hun verpesten mijn leven, doe ik ook kut tegen hun. Ze komen allemaal aanlopen en gaan ook in de auto zitten.

Als we thuis aankomen stap ik uit de auto en loop het huis in. Ik loop direct door naar mijn kamer en plof op mijn bed. Ik doe mijn ogen dicht en al snel val ik in slaap.

~ okay guys, hierna komt het laatste hoofdstuk, maar vrees niet! Er komt een deel 2 van dit boek!!
Xx pizzaa~