Wdech. Wydech. Wdech. Wydech.
Samolot wylądował...
Nie uwierzyłam w to co zobaczyłam.....
Zobaczyłam go. Był to Leondre Antonio Devries. Miałam ochote położyć sie na chodnik i plakac ze szczescia. Ale stwierdzilam ze zachowam sie normalnie, poszłam kawałek w jego stronę, stanęliśmy naprzeciwko siebie zanim zaczelam mowic on mnie przytulił. To było słodkie.
Gdy juz sie cofnęłam, powiedziałam:
- Czesc, jestem Ola mam 15 lat i wyglada na to ze bedziemy mieszkali razem przez kolejne pół roku!- powiedziałam to w miare normalnie, byłam z siebie zadowolona ze nie wybuchlam płaczem.
Okej teraz ja- powiedział szczerzac sie do mnie, boze jak on sie zabójczo uśmiecha. Mam na imie Leondre ale wole jak mowia na mnie Leo, tez mam 15 lat i razem z moim przyjacielem, którego niedługo poznasz mamy zespół, 'Bars and Melody'- kończąc jeszcze raz mnie przytulił.
Wsiedliśmy do samochodu, tata kazał mi usiąść z przodu a sam usiadł z Leo z tylu i rozmawiali o czyms cała drogę. Po około 25 minutach byliśmy juz w domu. Tata miał zostac z nami do kolacji, potem jechał w delegacje do Londynu. Nie miało go byc cały miesiac. Wlasnie w tym momencie zdałam sobie z czegos sprawę.
Przeciez...
Bede z Leo sama. Samiusieńka przez cały miesiac.
Leo poszedł na gore do swojego pokoju sie rozpakować a ja usiadłam na sofie z tatą i zaczęliśmy rozmawiać:
- Tato, mam mieszkać z nim sama przez ten miesiac?
- Córeczko, rozmawiałem o tym z Leondre i powiedział ze nie mam sie o co martwić, ze sie toba zaopiekuje. Ufam Ci i nie chce wrócić do domu i dowiedzieć sie ze zostanę dziadkiem!- powiedział śmiejąc sie.
Takiego mi go brakowało. Roześmianego a nie ciagle zapracowanego i jakby oderwanego od tego świata.
-Tato nie bój sie, wiem ze ty wiesz ze to mój idol, on chyba o tym nie wie ale w kazdym razem nawet sie nie znamy wiec nie masz sie o co martwić.
Pov Leo
Ola zaprowadziła mnie do mojego pokoju, mial dwie ściany miał czarne i dwie czerwone, meble były kremowe ale co najważniejsze miałem duże i wygodne lozko. Po około 30 minutach byłem rozpakowany i zacząłem rozmyślać. Zaczynam nowe zycie. I to z tak piękna dziewczyna. Kiedy ja zobaczyłem, nie wiem skad ale kojarzyłem jej twarz. Hmm..moze była kiedys na naszym koncercie.? Nie wiem ale bardzo mi sie spodobała, porozmawiam z nia i potem moze pójdziemy na spacer bo chce dowiedzieć sie o niej czegos wiecej. Z tych myśli wyrwało mnie wołanie Oli, ze mam zejść na obiad.
Zjedliśmy obiad, rozmawialiśmy jeszcze raz o tym wszystkim, cały czas czułam jak Leo na mnie patrzy i gdy podnosiłam wzrok on udawał ze patrzy na mojego tatę. Wracając dowiedziałam sie, ze Leo dojdzie do mojej klasy na te 6 miesiący. W sumie sie ucieszyłam ale wiedziałam co bedzie sie dzialo gdy bambinos go zobaczą. Była juz chyba 18. Tata sie spakował, zaczelam plakac.
Bardzo go kochałam i nie wiedziałam czy wytrzymam bez niego miesiac. Leo mnie przytulił i powiedział ze wszystko bedzie dobrze, ze on jest przy mnie. Od razu zrobiło mi sie lepiej. Tata jeszcze raz mnie przytulił i pojechał. Zamknęłam za nim drzwi, i poszliśmy razem do salonu. Usiedliśmy na kanapie i Leo zaczął:
- Księżniczko, nie mieliśmy przez to wszystko nawet czasu na normalna rozmowę, wiec moze wyjdziemy do parku i porozmawiamy?
- Jasne, poczekaj pojde sie przebrać.
Poszłam do swojego pokoju, ubrałam zwykły szary t-shirt, czarna narzutkę i białe jeansy z wysokim stanem. Rozpuściłam włosy, wzięłam telefon i zeszłam na dół. Leo juz na mnie czekał. Był ubrany w czarne rurki i białą bluzę z jakimiś chińskimi napisami.
Złapał mnie za rękę i szliśmy w stronę parku..
Chciałabym wam bardzo podziękować za to ze az 150 osob to przeczytało. Dziekuje za wszystkie gwiazdki i komentarze to naprawde motywuje. Chciałam sie was spytac czy moze nie pisze za długich rozdzialow? A moze jest za wiele szczegolow? Jest cos co was denerwuje w moim pisaniu? Walcie prosto z mostu i nie bójcie sie, ja postaram sie to zmienić.
Rozdział 4 pojawi sie za 2 dni i powiem ze wydarzy sie cos niespodziewanego tak wiec czekajcie! Kocham was i dziekuje za wsparcie xx❤️
