Babam birgün eve elinde bir kutu ile geldi. Yeni bir telefon alıp gelmiş, babam artık Eserle ilgilenmeyi bırakıp telefonla uğraşmaya başladı. Eser'in telefona karşı bir kini, düşmanlığı, öfkesi başlamıştı. Ben buna sevinmeli mi yoksa üzülmeli miydim bilemedim. Babam evde olduğu her an, lavaboya gitmesi haricinde elinden telefonu düşürmüyordu. Annem ile beraber birşeyler kurcalıyorlardı hep. Babam lavaboya gittiği boş zamanda Telefonu kitaplığın rafına koydu. Babam gidince Eser başka birşey yapıyormuş gibi yapıp telefonu yere düşürdü. ******** markalı telefon yere düştü. Eser in gözlerine baktığımda rakibini yenmiş gibi bakışları vardı. Eser yaptığı hatanın farkına varıp köşeye sindi ve ellerini başının arasına alıp usulca hiçbir şey yapmamış gibi oturmaya başladı.
Babam, annem, abilerim odaya geldiklerinde parçalanmış telefonun başında beni buldular. Her zamanki gibi beni suçlu gördüler zaten kim olsa o durumda beni suçlu görürlerdi.
