Part 5

47 4 1
                                    

Φαίη

Πρώτη ώρα. Μαθηματικά με τον πιο βαρετό άνθρωπο του κόσμου. Όσο και να θέλω να παρακολουθήσω, κάθε φορά τα παρατάω το πρώτο δεκάλεπτο. Έτσι και σήμερα είχα αφαιρεθεί τελείως, κοίταζα τον πίνακα αλλά το μυαλό μου ταξίδευε στη χθεσινή μέρα. Τι εντύπωση να 'χα κάνει άραγε στην κοπέλα του Ορφέα? Ένιωθα πως δεν ήταν και η καλύτερη γνωριμία. Με του που γύρισα σπίτι ξάπλωσα στο κρεβάτι κοιτάζοντας το ταβάνι και σκεφτόμουν πώς αλλιώς θα μπορούσε να είχε πάει η συζήτηση. Ως τώρα είχα βρει δέκα καλύτερα σενάρια από το πραγματικό. Και τώρα κόντευα για το εντέκατο..

"Μοσχοβίτη, παρακολουθείς?"

Ακούγοντας τ' όνομα μου ανοιγόκλεισα τα μάτια ξαφνιασμένη και προσπάθησα να το παίξω άνετη.

"Ναι κύριε.. λέγαμε για-" έριξα μια κλεφτή ματιά στον πίνακα"τις ρίζες"

Φάνηκε ικανοποιημένος ,εκτός από βαρετός και χαζούλης, και συνέχισε κανονικά το μάθημα. Αυτή τη φορά προσπάθησα να μην φαίνεται ότι χαζεύω. Δεν είχα και την Έλλη να μου κρατάει παρέα. Δεν είχε έρθει πρώτη ώρα γι' άλλη μια φορά. Το πρωινό ξύπνημα δεν ήταν και το καλύτερό της.

Σε λίγο χτύπησε το κουδούνι. Βγήκα έξω και πήρα το κινητό στα χέρια μου. Βρήκα γρήγορα το όνομα της στις επαφές και πάτησα 'κλήση'.

"Καλημέρα" άκουσα την φωνή της από την άλλη μεριά.

"Έλα. Πού είσαι?"

"Σχεδόν έφτασα. Με περιμένεις στην πόρτα?"

"Έγινε. Τα λέμε"

Κατέβηκα τις σκάλες και στάθηκα να την περιμένω δίπλα από την είσοδο. Με την άκρη του ματιού μου είδα την Άντα με την παρέα της αλλά δεν ήξερα αν έπρεπε να χαιρετήσω, οπότε αποφάσισα να καθίσω ακίνητη και να προσπαθήσω να γίνω ένα με τον τοίχο. Ευτυχώς εκείνη τη στιγμή μπήκε η Έλλη οπότε έτρεξα προς το μέρος της.

"Καλημέραα" την αγκάλιασα και απομακρύνθηκα να την παρατηρήσω. "Πω, σου πάει πολύ αυτό το χτένισμα" είπα δείχνοντας την καλοφτιαγμένη πλεξούδα της.

Μου χαμογέλασε κάπως διστακτικά και έπαιξε λίγο με τα μαλλιά της.

"Ευχαριστώ" απάντησε.

Κάτι δεν πήγαινε καλά σκέφτηκα. Εκείνη τη στιγμή θυμήθηκα το προηγούμενο μεσημέρι και την περίεργη ματιά που μου 'χε ρίξει. Και μετά θυμήθηκα πως τελικά ποτέ δεν της τηλεφώνησα!

"Ρε σορρυ για χτες που δεν σε πήρα, το ξέχασα τελείως!"

"Δεν έγινε τίποτα" είπε και σήκωσε τους ώμους.

"Τι ήθελες να μου πεις?"

"εμμμ" δίστασε και κοίταξε γύρω της. "Έλα να κάτσουμε λίγο"

Κάτσαμε κάτω με τις πλάτες στον τοίχο. Απέναντι μας ακριβώς, λίγα μέτρα μακριά, καθόταν η Άντα με την παρέα της. Ήταν κάπως αμήχανο οπότε προσπάθησα να μην πολυκοιτάω προς τα 'κει.

"Λοιπόν?" είπα με τα μάτια καρφωμένα στην Έλλη.

"Κοίτα... έχω να σου κάνω μόνο μια ερώτηση"

Έσμιξα τα φρύδια. Το ύφος της πρόδιδε πως ήταν κάτι σοβαρό κι άρχισε να μην μ' αρέσει η όλη κατάσταση. Της έγνεψα να συνεχίσει.

"Φαίη, έκανες σεξ με τον Άγγελο?"

Γούρλωσα τα μάτια μ' έκπληξη. Μου έκανε κάποιου είδους πλάκα? Πάντως το ύφος της δεν πρόδιδε κάτι τέτοιο.

"Έλλη τι λες?" απάντησα μετά από τουλάχιστον τρία λεπτά σοκ.

"Δεν είμαι η μόνη που το λέει Φαίη..."

"Τι εννοείς?" ρώτησα με την απορία μου να πετατρέπεται σιγά σιγά σε θυμό.

"Όλη η τάξη μιλάει γι' αυτό. Και ο Άγγελος μας γεμίζει καθημερινά με λεπτομέρειες.. Απάντησε μου ειλικρινά, είναι αλήθεια?"

"Όχι βέβαια! Τι με πέρασες? Δεν τα 'χαμε ούτε μήνα, δεν είμαι καμιά πουτανίτσα!"

"Μην φωνάζεις!" είπε σιγανά κοιτάζοντας γύρω. Προσπάθησα να ηρεμήσω παίρνοντας μια βαθιά ανάσα.

"Δεν το πιστεύω πως πίστεψες κάτι τέτοιο για μενα" είπα με σκληρή φωνή.

"Μα γι' αυτό ήρθα να σε ρωτήσω, δεν το πίστεψα!"

"Πάντως φάνηκες αρκετά πεισμένη!" της αντιγύρισα.

"Ρε Φαίη, δεν ξέρεις τι ακούγεται.." είπε μαλακώνοντας τον τόνο της. "Ακουγόταν πολύ αληθινό, με λεπτομέρειες, ακρίβεια, τα πάντα.. Κι ο Άγγελος το υποστήριζε. Ίσως και να το ξεκίνησε εκείνος, δεν ξέρω... Κιόλας οι κοπέλες συνήθως κρύβουν την πρώτη τους φορά, ενώ τ' αγόρια το περηφανεύονται.. Είναι λογικό να ακουγόταν πειστικό, με τη δική σου σιωπή και την δική του φλυαρία..."

Ξεφύσηξα. Ίσως είχε δίκιο. Κι εγώ θα την ρώταγα άμα βρισκόμουν στη θέση της.

"Θα τον τσακίσω" μουρμούρισα, μεταβιβάζοντας λίγο από τον θυμό μου πάνω του.

"Πάντως, δεν είναι κάτι κακό το σεξ. Δεν χρειάζεται να ντρέπεται κανείς για την πρώτη του φορά"

Δεν πίστευα αυτό που μόλις είπε! Ακόμα με αμφισβητούσε για το αν έλεγα αλήθεια! Της έριξα ένα άγριο βλέμμα και σηκώθηκα απότομα.

"Άι στο διάολο Έλλη!" ούρλιαξα χάνοντας όλο μου τον έλεγχο και έτρεξα στην τάξη. Άρπαξα την τσάντα μου με τα μάτια θολωμένα από δάκρυα και θυμό. Άκουσα τα βηματά της και την φωνή της, αλλά την αγνόησα. Γύρισα για να φύγω και την βρήκα να στέκεται στην πόρτα. Την έσπρωξα με τον ώμο και έτρεξα όσο πιο μακρυά γινόταν, αφήνοντας πίσω μου το σχολείο.

fate 's gameWhere stories live. Discover now