Lets go.

27 1 0
                                    

Ik sta in het midden van me kamer, en draai mn hoofd naar verschillende richtingen om. Hier sta ik dan. In m'n kamer in Nederland. De week vloog voorbij. Mijn moeder had zelf ook nog contact gehad met de verhuurders, om het over te kosten te hebben. Alhoewel. Ik moest er bij blijven zitten, want mijn moeder haar engels niveau is ontzettend laag. 

Ik heb mijn tas al ingepakt maar loop nog alle dingen na of ik niks ben vergeten. Mijn moeder had ook nog voorgesteld om te gaan winkelen afgelopen week en ik stemde in. Ze heeft wel 3 paar extra hakken gekocht en toch nog een nieuw paar converse. "Als ik je weer zie, wil ik geen kromme rug he! Haha" had ze lachend gezegd. 

Dus nu ik zoveel ingeslagen heb, heb ik volgensmij 1 koffer vol met alleen maar kleding, kleding en nog eens kleding. "Dat word nog eens een gedoe op het vliegveld." mompel ik. Ik sla me hand voor m'n mond. "Dat mompelen moet ik echt gaan afleren." zeg ik daarna. En doe mijn ogen dicht van teleurstelling. Want ik realiseer me zojuist dat ik het weer deed. 

Ik besluit mezelf om te kleden in een klein sport broekje en een hemd. Mijn kleding die ik in het vliegtuig aantrek had ik alvast klaar gelegd en gaat dus ook nog is mee naar London. Het is een groene Abercrombie & Fitch trui met een simpele lichte skinny jeans eronder.  En natuurlijk voor de comfort mijn afgetrapte oude converse. 

Ik gaap, kijk voor de laatste keer mijn kamer rond en besluit om nu toch echt te gaan slapen. 

Ik kruip mijn bed in, klik mijn nachtlamp uit en sluit mijn ogen.

Mijn hand slaat in een reflex naar de wekker als ik het irritante alarm af hoor gaan. Ik wrijf in m'n ogen en bedenk me dan pas dat ik straks naar Londen vlieg. 

Ik zwiep met moeite me benen uit bed. Ik strek me uit en besluit om eerst naar beneden te gaan om wat te eten. Ik heb nog tijd zat. 

Ik besuit om 2 beschuitjes met Jam te eten.

Ik trek de koelkast open om wat sinaasappelsap te zoeken. De melk sla ik over, daar heb ik echt een hekel aan. 

Als ik dan eindelijk het pak gevonden heb wat ergens achterin de koelkast verdwenen was, schenk ik een glas in. Ik werk het zo naar achter en ga weer naar boven. 

Als ik boven ben trek ik me kleding aan en grijp naar me makeup tas. Ik ga voor de spiegel staan, en doe wat op. Wat blusher, mascara, eyeliner, en dan vind ik het wel goed. 

Op dat moment hoor ik ook gerommel uit de kamer naast me. Die van mijn moeder. Al snel zwaait mijn deur open en staat ze in de opening met een grote glimlach. Ik loop naar haar toe en geef d'r een knuffel. Ik ga haar wel heel erg missen straks.

"Ik ben zo trots op je.." zegt ze en ik glimlach. Ik kan voelen dat zij dat ook doet. 

Als we ontwaken uit de knuffel kijk ik haar nog even aan, lach, en draai me weer om. 

Ik pak me makeup tas en sla mijn kleine suitcase open. Ik leg hem bij mijn andere verzorgings spullen in en rits dan de kleine koffer dicht. Mijn moeder is inmiddels naar beneden gegaan heb ik gemerkt. 

Als ik opsta bekijk ik mijn koffers. 3 In totaal. 1 suitcase voor verzorgingsspullen, 1 voor overige dingen, en 1 volgestampt met kleding en schoenen. Ik lach bij mijn laatste gedachten. 

Als ik de deurbel hoor gaan storm ik de trap af. "Tanieesss, taaannieess" schreeuw ik terwijl ik naar de deur ren. Ik sla hem open en daar staat ze. Mijn beste vriendin sinds de kleuterschool.

Ze springt naar binnen en knuffelt me stevig. "Ik kan het niet geloven! Je gaat naar Londen gek!" schreeuwt ze. "Ik weeeet het!" giegel ik terug. Volgensmij ben ik nog nooit zo blij geweest in de vroege ochtend. "Tan, kan je even helpen de koffers mee naar beneden te sjouwen?" vraag ik. Ze laat me los uit de knuffel,

StylesWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu