ZOMBİ İSTİLASI

Zombi

   Jeremy'nin laboratuvara gitme zamanı gelmişti. Ama korktuğu için gitmek istemiyordu. Geçen 2 hafta içinde denek olmayı birçok kez düşünmüş ama her düşünmesinde içini korku kaplamıştı. Ayrıca kaybedeceği birçok şey vardı: Babaannesi, dedesi ve onu çok seven arkadaşları.
    Cesaretini toplamaya çalıştı. 'Ne var sanki denek olmakta? Panzehiri uygulayınca herşey düzelir zaten.' diye düşünmeye çalıştı. Ama olmuyordu. İçindeki korku küçülmüyor, aksine çok daha büyüyordu.
     En sonunda korksa da odasının kapısını açtı ve koridora çıktı. Merdivenleri hızla indi ve çıkış kapısına yöneldi. Ayakkabılarını yavaş yavaş giyiyordu, Dünyada biraz daha zaman geçirmek için.
    Ayakkabısını giydi ve montunu askıdan aldı. Laboratuvara gitmeyi istemiyordu. Bir an için vazgeçmeyi düşündü ama vazgeçemezdi. Montunu da giydi ve kapıdan dışarı çıktı.
     Sokakları yavaş yavaş geçti ve hastanenin önüne geldi. Bir an durakladı çünkü içindeki korku iyice büyümüştü ve onun adımları atmasını bile engeller hale gelmişti. Hastanenin kapısından içeri girdi ve laboratuvar kısmına yöneldi. Laboratuvar kapısının önünde duruyordu şimdi. Ama içeri girmeye cesareti yoktu. İçeri girerse vazgeçme gibi bir şansı da olmayacaktı. Ama bir kez söz vermişti o. Sözünden vazgeçemezdi.
    Kapının kulpunu tuttu ve yavaşça açtı. Evet, oradaydılar ve onu görmüşlerdi. Yavaşça içeri girdi. Girer girmez de Doktor Katherine Wilson "Bir an için korkup da vazgeçtiğini düşünmüştük. Hadi gel otur da direk virüsü deneyelim." dedi. Jeremy o kadar korkuyordu ki artık konuşamaz hale gelmişti. Azından çıkardığı tek kelime "Panzehir" olmuştu. Herkes ona baktı. Ne demek istediğini anlamaya çalışıyorlardı. Doktor Thomas Strong "Jeremy cesaretin beni gerçekten şaşırttı ama panzehirin olmadığını söylemediğimiz için özür dilerim." dedi. Oysaki Doktor Katherine Wilson ona panzehirin olduğunu söylemişti. Kandırılmıştı. İçindeki korkunun yerini sinir almıştı. "Siz tam bir yalancısınız Doktor Katherine Wilson! Bilerek bana yalan söylediniz! Çünkü başka çareniz yoktu. Eğer bana panzehirin olmadığını söyleseydiniz gelmeyeceğimi düşünmüştünüz! Evet gerçekten de öyle olacaktı. Ama ben sizin aşağılık bir insan olduğunuzu düşünmeyecektim!" diye bağırdı. Doktor Shelly Heroman ve Doktor Thomas Strong o kadar sinirliydiler ki bir kelime bile söyleyemediler. Doktor Katherine Wilson hiçbirşey açıklamayı gerek görmedi ve sinirle Jeremy'nin kolunu tuttu ve dişçi sandalyesine oturttu. Ardından da cebine önceden koyduğu kelepçeleri çıkarttı ve Jeremy'nin kollarını sandalyeye kelepçeledi. Jeremy hiçbirşey yapamıyordu. Sadece yalvaran gözlerle Doktor Shelly Heroman ve Doktor Thomas Strong'a bakmaya başlamıştı. Doktor Katherine Wilson ise tüpteki virüsü şırıngaya enjekte etmeye başladı. Ardından da şu sözleri söyledi "Eğer ben sana yalan söylemeseydim sen denek olmayacaktın ve ben bu virüsü deneyemeyecektim. Ayrıca da daha virüsü kesin olarak bulmuş sayılmayız. Ya virüs işe yaramazsa?"
    Doktor Thomas Strong ve Shelly Heroman Jeremy'i kurtarmak istediler ama Doktor Katherine Wilson "Eğer onu kurtarmaya çalışırsanız size de enjekte ederim" dedi şırıngayı onlara doğru tutarak.
    Yavaş adımlarla Jeremy'nin yanına geldi Doktor Katherine Wilson. Jeremy "Bunu yapmak zorunda mısın? İnsanların hayatlarını mahvetmek hoşuna mı gidiyor?" dedi sitemle. Doktor Katherine Wilson onu umursamıyordu ve sadece Jeremy'nin kolunu sıvayarak damarını açtı. Jeremy korkudan gözlerini sımsıkı kapatmıştı. Elinden gelen hiçbir şey yoktu. Artık pes etmeliydi. Etti de. Doktor Thomas Strong ve Shelly Heroman Jeremy'e acıyarak baktılar. "Eğer elimizden birşey gelseydi yapardık Jeremy, üzgünüz." diyebildiler. Jeremy birşey demedi, sadece kafa salladı ama gözlerini açmadı.
     Doktor Katherine Wilson yavaş yavaş şırıngayı Jeremy'nin damarına batırdı ve içindeki virüsü enjekte etmeye başladı.
    Sonunda şırınga'nın içindeki virüs bitmişti. Hatta aradan 30 saniye geçmişti ve Jeremy'e hala birşey olmamıştı. "Gördün mü? Virüsün işe yaramadı. Hiçbirşey olmadı." dedi. Ama aniden Jeremy'nin kolu morarmaya ve çürümeye başlamıştı. Gittikçe tüm vücuduna yayıldı. Her yeri çürümüştü ve iğrenç kokuyordu. Çürüyen vücudundan yeşilimsi bir sıvı akmaya başlamıştı.
Jeremy artık tamamen zombiye dönüşmüştü.