Bugün benim istediğim günlerde biriydi etrafta biraz kar vardı. Dışarısı kış gününe göre iyi bir sicakliktaydi. Gamzem tam sag gozumun 1-2 cm altında. Ama pek belli olmuyo. Memnun da sayılırım. Işte böyle mallik oluyo yaa. Her neyse gecelim bu konuyu. Artik hayattan cok sıkılmış bir kişiliğe sahiptim. Birkaç sene önce de hayattan sikildigim ve sevilmedigimi düşündüğüm için elime büyük sayılan bir kesik acmistim. Bu da benim hayata bir iz bırakmama sebep olmuştu. Hala ruh öküzümü bulamadım. Ama bulmayı çok isterdim. Bunu kim istemez ki. Yani kısaca buzlu siyah tadında bir hayata sahibim. Ya siz? Ve bütün bu hayattan tek aklanması gereken sadece "ALLAH" yeter. Zaten bu dünyada cikartmamiz gereken ibret buydu. Rüyamda kiyamet alametlerinden biri olan gökyüzü ayrılmasını gördüm. Ve baya gerçek sandım. Uyandığımda şükür ettim ve"oh gerçek değilmiş " dememle uyanmam bir oldu. Belkide kıyametten korkuyordum. Ölüm hariç. Özlem icimdeki hala en büyük acıydı. Ama hala da kime neye olduğunu bilmeden. Bu hissi yaşıyorsanız siz de buzlu siyaylardansiniz demektir. Bu kötü bişey değil. Sadece kendinle barisik ve güçlü bir kişiliğe sahip olduğunuzu belirtir. Ve bu duygu (kisilik) çok özeldir. Bu kişiliğe sahip olmakta kolay değildir. Ama şu bilinmelidirki en guzel kişiliktir. Ama daha özel duyguları da vardır bu kişiliğin.
