3 GÜN SONRA
Mardin'e gitme vaktim gelmişti. Nilay bu duruma çok üzülüyordu. Ama dedem için gitmem lazımdı. Mardin'e çok küçükken gitmiştim her bir tarafında küçük küçük anılarım vardır.
Dedem Artuklu 'da kalıyor. Artuklu bir dağın tepesinde kurulmuş. Çevresi Taş evleri ile çevriliydi . birçok mağraları , karanlık pusu yerleri, on sene kuşatmaya yetecek su sarnıçları vardı. Şimdi nasıl bir yer oldu bilmiyorum illaki birçok yerler değişmiştir.
Keşke annemlerle gidebilseydim.
Neyse Nilaylar'ın arabasını almak zorundaydım babamlar bizim arabayla gitmişti. Zaten iki güne kalmaz gelecektim. Nilay arabayı getirmeye gitti bende bavullarımı hazırlıyordum . Kapı çaldı Nilay
"Ben geldim"
"Bavullarımı almaya yardım edermisin?"
"Oo bu kadar şey götürmeye ne gerek var"
"Dedeme birkaç hediye almıştım.Ve sevdiği filmleride aldım. "
"Dikkat et kendine seni çok özleyeceğim"
"Bende seni herşey için teşekkür ederim"
"Önemli değil canım benim ne demek oraya gidince ara beni "
"Tamam"
Nilay bana fazla belli etmemişti ama gözleri dolmuştu biz ilk defa ayrı kalıcaktık . onu çok özleyeceğim.
Mardin'e gitmek için yola koyuldum, tek başıma Mardin'e gidiyordum resmen bu benim ilk özgürlüğümdü.
Karnım açıktı şurada bir restoran var aç karnımı doyurmam gerekiyor.
Arabayı kenara çektim, birazda dinlenmiş olurdum baya lüks bir yerdi, aa olamaz sürekli gördüğüm çocuk buradaydı acaba yanlışmı görüyorum diye gözlerimi açtım kapattım evet o bilmiyorum ama çok heyecanladım.
Hemen arabanın içine girdim makyajımı tazelemem gerekiyor. İşte oldu restorantın kapısına geldim.
YOU ARE READING
BEDEL
Teen Fictionİnsan geçmişinden usul usul kopmaz her zaman, öyle peyderpey kendiliğinden düşen ölü bir tırnak gibi. İnsan geçmişinden bir anda pat diye kopar bazen; kesinkes yırtılır bir bağ, bir daha asla bağlanmamak üzere... Bilirsin ki hatırlamamak tek seçeneğ...
