4

14 2 1
                                    

Μιχαελλα POV
Πάω να σηκώσω το τηλέφωνο κ τι να δω......
Ήταν ο Αλέξανδρος....αμέσως ένα χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο μου αλλά δεν ήθελα ν το δείξω πολύ για να μην καταλάβει τίποτα η Μαρία.
Όταν το σήκωσα άκουσα την φωνή του κ αμέσως η μέρα μου έφτιαξε.

Αμέσως η Μαρία με ρώτησε ποιος είναι και συνήλθα από τις βαθιές σκέψεις μου.

"Μιχαελλα??" ακούω κάποιον στο τηλέφωνο να μιλάει και καταλαβαίνω πως έχω σηκώσει το τηλέφωνο αλλά δεν έχω μιλήσει ακόμη.

"Ναι, γεια σου Αλέξανδρε τι κάνεις ?" του λέω και η χαρά μου είναι απερίγραπτη.

"Καλά να πήρα να δω αν θέλατε να πάμε μια βόλτα στο νησί να σας δείξουμε και λίγο τα αξιοθέατα και να πάμε να κάνουμε μπάνιο"

Όταν μου το είπε δεν σκέφτηκα να ρωτήσω την Μαρία και απάντησα χωρίς δισταγμό .

"ναι θέλουμε σε ένα τέταρτο θα είμαστε έξω από το ξενοδοχείο του θείου σου"

Έτσι πήγα βιαστικά κ το είπα στην Μαρία και αρχίσαμε και οι δύο να ετοιμαζομαστε γρήγορα γιατί ήμασταν ακόμη με τις πιτζάμες.

Μαρία pov
Όταν έμαθα πως θα ξαναδούμε τα παιδιά χάρηκα πάρα πολύ.

Πιο πολύ χάρηκα γιατί θα έβλεπα τον Αλέξανδρο τον οποίο δεν έβγαλα από το μυαλό κου ούτε λεπτό.

Για αυτό έβαλα ένα προκλητικό μαγιό και τίποτα άλλο από πάνω. Ήθελα να του κάνω εντύπωση και να μην βγει η εικόνα μου από το μυαλό του. Και νομίζω πως σήμερα είναι η κατάλληλη μέρα για να γίνει αυτό.

Με τα πολλά πολλά όμως είχαμε ήδη αργήσει στην συναντηση μσς με τα παιδια για αυτό δεν είχα προλάβει να περιποηθω πολύ το πρόσωπο μου αλλά πιστεύω πως θα του έκανα εντύπωση έτσι ξ αλλιώς .

Αλέξανδρος pov
Είχαμε φτάσει στο ξενοδοχείο και τα κορίτσια δεν είχαν κατέβει ακόμη

Μετά από λίγο βλέπω δύο λεπτά μαυρισμένα με μαγιό κορίτσια να κατεβαίνουν τις σκάλες.

Ήταν και οι δύο πανέμορφες όμως για κάποιο περίεργο λόγο ενώ η Μιχαελλα είχε ντυθεί πιο απλά και λιτά από την Μαρία μαρεσε πιο πολύ

Φορούσε ένα απλό μαύρο μαγιό κ είχε τα μαλλιά της σε μια πλάγια πλεξούδα. Τα καταπράσινα ματιά της επιδεικνύαν την όλη εμφάνιση και αποτελούσαν το τέλειο σύνολο......

Μετά από λίγο πήραμε τις ψαθινες τσάντες της θάλασσας που είχαν πάρει μαζί τους και τις φορτωσαμε στο αυτοκίνητο και ξεκινήσαμε για την βόλτα μας....

Αυτό ήταν για σήμερα παιδιά ελπίζω να σας αρέσει η ιστορία μας. Αύριο μάλλον δεν θα ανεβάσουμε κεφάλαιο αλλά σίγουρα θα ανεβάσουμε μέσα στην εβδομάδα

Αγάπη Χωρίς ΜέλλονWhere stories live. Discover now