Αντίθετα Βήματα

Part 3: Νίκη

Πήγα σπίτι μου είδα πως τα φώτα ηταν κλειστά χμ λογικά θα είμαι δουλειά ο πατέρας μου. Ανέβηκα πάνω και μπήκα για ενα γρήγορο μπάνιο. Τελείωσα έβαλα ενα φαρδι σορτσάκι και πήγα για ύπνο. Κοιμήθηκα κατευθείαν.
Το πρωι ξύπνησα πριν χτυπήσει το ξυπνητήρι ντύθηκα γρήγορα ως συνήθως στα μαύρα και κατέβηκα κατω να φτιάξω κατι να φάω. Χμ εχω φοβερή ιδέα για το τι θα φτιάξω. Ανοίγω το πάνω ντουλάπι και βγάζω τη μερεντα πιάνω δυο φέτες ψωμί κι ενα μαχαίρι. Αλείφω αρκετη μερεντα πάνω στο ψωμί και τη κανω τοστ. Μμμμ υπέροχο τι καλυτερο απο αυτο!! Ανεβαίνω πιάνω και πάω να παρω τα κλειδιά την τσάντα και φεύγω. Η ώρα ειχε παει ήδη 8:10. Πάλι θα αργήσω λιγάκι δεν πειράζει.
Μέσα σε 8 λεπτά εχω φτάσει στο σχολείο. Σέρνω τα πόδια μουεχρι την τάξη χτυπάω και μπαίνω μέσα. Η φιλόλογος με κοιτάει με ενα υποτιμητικό βλέμμα και πάω προς το θρανίο μου. Βλέπω πως κάποιος καθετε στο θρανίο μου. Αρχίζω να νευριάζω λιγάκι αλλα κατι μου θυμίζει αυτή η φάτσα. Γυρίζει και βλέπω τον Χρήστο. Ωωωω θα καλοπερασω εαν τον εχω 1 χρόνο συνέχεια μαζι μου. Εδώ χτες δεν τον άντεξα 3 περίπου ώρες.
Χρήστος: Καλημέρα Νίκη!
Νίκη: Μερα Χρήστο. Εδώ θα κάτσεις;
Χρήστος: Ετσι έλεγα...
Νίκη: Μαλστα. Σήκω και κάτσε έξω εγω θα κάτσω μέσα.
Χρήστος: Ενταξει
Σηκώνεται μαζεύει τα τετράδια του... εχει τετράδια; Α καλα. Περνάω και κάθομαι μέσα πετάω την τσάντα μου ακουμπάω την πλάτη μου στον τοίχο και ανεβάζω τα πόδια μου στην καρέκλα και είμαι έτοιμη να κοιμηθώ.
Φιλόλογος: Νίκη! Κατέβασε τα πόδια σου τώρα ενοχλεις και τον Χρήστο!
Χρήστος: Αφήστε την δεν με ενοχλεί καθόλου.
Συνέχισαν το μαθημα και έβγαλα ενα τετράδιο και άρχισα να ζωγραφίζω ως συνήθως. Μετα απο λίγο χτυπάει το κουδούνι και όλοι βγαίνουν έξω. Κανω λίγο λαθος το σχέδιο μου και πάω να πιάσω τη γόμα και βλέπω πως με κοιτάει περίεργα ο Χρήστος.
Νίκη: Τι κοιτάς;
Χρήστος: Ξερεις ζωγραφίζεις πολυ ωραία.
Νίκη: Χμμ.... Ευχαριστώ μάλλον

~Μετα απο τέλος όλων των ωρών-

Ανέβηκα στη μηχανη και γύρισα σπίτι. Πήρα ενα σορτς και ενα αθλητικό μπουστάκι και έφυγα για γυμναστήριο. Πήγα και μετα απο δυόμιση ώρες τελείωσα και πήγα για μπάνιο. Τελειώνω και βάζω ενα μαύρο τζιν και μια μαύρη μπλούζα λιγάκι περίεργη. Είχα κανονίσει με τα παιδιά μετα τη δουλειά να βγούμε οπότε έπρεπε να ντυθώ λιγάκι καλύτερα. Φεύγοντας περνάω απο το σπίτι και αφήνω τα πράγματα μου και στη συνέχεια πάω στην αποθήκη. Καθόμαστε εκει όλοι μαζι οι αλλοι συζητάμε κι εγω είμαι λιγάκι χαμένη στον κόσμο μου καθώς κοντεύω να κοιμηθώ οπότε περιμένω λίγο να νυχτωσει για να ξεκινήσουμε.
Εγω ξεκινάω για να κανω τις δουλειές και ευτυχώς τελειώνω γρήγορα πάω το εμπόρευμα όπου πρεπει και περνάω για ενα περίεργο λόγο καλύτερα λεφτά απο όσα περίμενα. Καθώς φεύγω με παίρνει κάποιος τηλέφωνο. Το νούμερο δεν το γνώριζα οπότε αναγκάζομαι να το σηκώσω.
Νίκη: Ναι;
Άγνωστος: Νίκη ο Χρήστος είμαι μπορεις να ερθεις να με πάρεις απο το σπίτι γιατί τα παιδιά μου πρότειναν να έρθω μαζι σας.
Νίκη: Χμμ... Μάλιστα... Σε δέκα θα είμαι εκει να εισαι έτοιμος γιατί δεν εχω όρεξη να σε περιμένω.
Ξεκινάω γρήγορα για να πάω στο σπίτι του Χρήστου. Οι δρόμοι ειναι γεμάτοι και μου φαινεται περίεργο καθώς είμαι καθημερινή σχεδον μεσάνυχτα. Με το που φτάνω τον βλέπω να περιμένει σταματάω απότομα βγάζω το κράνος και του κανω νόημα να ανεβεί και να το βαλει. Όταν καταλαβαίνω πως είναι έτοιμος ξεκινάω για το μπαρ όπου θα είμαστε με τα παιδιά.