NANG GABING MAGING AKIN KA
by:Yeshameen Brejente
KABANATA 11
DI pa rin makapaniwalang tinugon ni Nadine ang bawat halik ni Lewis sa kanya. Aminin man niya o hindi, sobra siyang nasiyahan sa kanilang paghahalikan.
They didn't say a word nang makababa na sila mula sa kotse.Basta't ngayon, habang sila'y naglalakad papasok sa loob ng company ay magkahawak-kamay pa sila at parehong mababakas ang mga ngiti sa kani-kanilang mga labi.
Everyone that sees them could actually think that they're such a sweet couple.Nakikita kasi sa bawat ngiti at kinang ng kanilang mga mata.
At nang makarating na sila sa desk ni Nadine ay kulang na lang na magtitilian ang mga co-workers niya. Lalo na si Claire na mukhang nakakahalata na talaga sa kung anong namamagitan sa dalawa.
"I have to go.May meeting pa ako." Marahan at masuyong sabi ni Lewis at yumakap kay Nadine.
"Take care.." nakangiting sabi ni Nadine na tila ay nalulungkot sapagkat pansamantala na naman silang magkakahiwalay.At inayos pa niya ang kurbata nito.
"I will, thank's." Tugon ni Lewis na talaga namang nasiyahan sa sinabi ng dalaga. He hugs her once again at dinampian ng halik sa pisngi at bago umalis ay iniupo pa niya ang dalaga sa swivel chair nito.
Halos di na matanggal ni Nadine ang ngiti sa kanyang labi kahit pa siya'y nagta-trabaho na.She don't know, but she's just so happy.
"Hoy, bakla!" pukaw ni Claire at sumilip pa sa table ni Nadine.
"Why?" tanong ni Nadine na di man lang tumitingin kay Claire.
"Mahal mo na ba?" tanong nito.
"Bakit naman?" balik tanong ni Nadine.
"In love ka nga!" ani Claire sa kanya.Nadine just smiles at Claire and didn't say anything. Di na muling sumagot si Nadine. She focus herself on her work.Wala naman sigurong masama kahit ma-in love pa siya sa future husband niyang inaayaw-ayawan pa niya dati.
Mabilis na lumipas ang mga araw.Nagiging maganda na ang pagtitinginan nina Nadine at Lewis. Batid na rin ng dalagang mayroon na nga siyang nadarama para sa binata, but she believes that it doesn't need for her to accept him as her boyfriend, dahil isang araw ay ikakasal naman sila. Ang alam niya'y masaya siya pag magkasama sila.Nakasanayan na rin nitong hinahatid siya nito't sinusundo.
"Kailan niyo balak magpakasal?" tanong ni Señor Beltran, habang sila'y nagdi-dinner sa bahay mismo ng mga Elizondo. Biglang nagkasalubong ang mga mata nina Nadine at Lewis, natahimik sila.Lewis looks at her na tila ay humi-hingi ng dispensa and later touched her hand.
"Papa, we need a lot of preparations.At nasa sa kanya na kung kelan niya kami gustong magpakasal." Tugon ni Lewis.
"Lewis, hijo gusto na naming magkaapo saiyo.Ikaw na lang ang di pa nakakapagbigay sa amin ng apo." Walang pasintabing sabi ni Señor Beltran. Halos ay mabilaukan si Nadine sa narinig mula sa Papa ni Lewis. Naubo tuloy siya nang wala sa oras.
"Naku, hija wag mo na masyadong pansinin ang tito Beltran mo.Nagbibiro lang 'yan." Pa-consuelo ni Señora Lorraine, dahil alam niyang di comfortable si Nadine sa gano'ng usapan.
"It's okay po, tita." Sabi ni Nadine. "Doon din naman po kami papunta pag naikasal na kami ni Lewis."
Lalo pang napahigpit ang hawak sa kamay ng dalaga ang binata. It's just that he wants to thank her for saying that. Masarap lang sa pakiramdam.
"Ayun naman pala, eh." Nakangiting sabi ng Señor."If I were you, madaliin niyo na ang kasal at nang magkaapo na kami sa inyo."
"What do you think, baby?" naka-kindat pang tanong ni Lewis sa dalaga.
