Ivan's POV
(Kriiiiiiiing kriiiiiiiiing kriiiiiiiing)
Pag gising sa akin ng aking alarm clock..
Uhhhhmmmmm...
Umaga na pala... sabi ko habang nakapikit pa at mukang inaantok pa..
Iling sandali lang napag desisyunan konang bumangon.
Kumakain ako habang nanunuod ng anime.
Ivaaaaaaannnnn!!!! Tawag sakin ni mommy.
Bakit po!... walang buhay kong sagot kay mommy.
Pwede mo ba itong ihatid sa bagong lipat nating kapitbahay. -mommy
Anu may bagong lipat dito? Tanung ku sa sarili ko...
Opo , aku na po maghahatid. Sagot ko na may tonong excited...
Iniligpit ko na ang pinagkainan ko at kinuha ang pinabibigay ni mommy.
Nang makarating aku sa tapat ng bahay nila.
Woaaahhhhhh... laki ng bahay nila... grabe. May pagka ignorante kong sabi sa sarili ko.
Lumapit aku sa gate at pinindot ang doorbell... nakakailang pindot na aku pero wala paring lumalabas para buksan ang gate... Pinindot kung muli ang doorbell. Mga 20 times ku ytang pinindot yung doorbell... sarap laruin ehhh. Haha.
Sisirain mu ba yang doorbell namin... galit na sabi ng babae sa loob.
Hindi. Wala kasing lumalabas kaya inulit ulit ku ung pindot. Tuwang tuwa kong sabi sa kanya.
Sinamaan nya aku ng tingin at mag sasalita pa sana pero may isang lalaki ang biglang nagsalita.
Yohhhhhhhhh. Pasigaw na sabi nung lalaki.
May problema ba? Dugtong niya sa sinasabi nya.
Wala nama- naputol ang sasabihin ku ng biglang magsalita ung babae.
Ito kasing unggoy nato. Pinaglalaruan ung doorbell natin. Pagalit na sabi nung babae.
Tumawa na malakas ung lalake.
Huh? Ako! Unggoy!... tanung ku sa sarili ko.
Hummmp. Dyan na nga kayo!!!. Pagalit na sabi nung babae...
Hahaha... aku nga pala si Andrei. Charles Andrei Valliere. At ung masungit na babae, sya ang ate ko, Chriselle Andrea Valliere. Pag papakilala nya sa sarili nya at sa ate nya.
Ako nga pala si Ivan Tears Zeroichi. Ipinapabigay ni mommy itong ulam. Tanda ng pagkakaibigan ng mga pamilya natin. Pagpapakilala ko sa sarili ko at pagpapaliwanag ng pag bisita ko sa kanila.
Ahhh... ganun ba. Tuloy ka muna sa loob. -Andrei
Hindi na. May gagawin pa ako ehhh. -ako
Haha. Sige next time nalang ngarod. - Andrei
Sige bye. - ako
Lumakad na aku at nag punta sa kwarto ko.
Haaayyyyy... ungol ko ng may halong panghihinayang... sa totoo lang gustu ku tlagang pumasok sa bahay nila. Kung wla lang ung babaeng yun... tsk.
Haayyy... matutulog na nga lang uli ako.
:3
***
Chriselle's POV
Bakit ba napaka ignorante ng mga tao dito!!! Bwisit kong sabi sa sarili ko.
Nagpunta na ako sa kwarto ko at humiga sa kama.
