*1.BÖLÜM*

312 6 1
                                    


Çokmu hayel kurduk veya masal kitaplarıının sonundaki gibi bütün masallar mutlu sonla bitmez.

Ben o hayalleri kurarak yaşadım ta ki o geceye dek . ....................................................................


O geceyi unutmak için kendime söz vererek hayatıma kaldığım yerden devam edicektim .Sabah yatağımdan kalkarak banyoya gittim yeni ev annemin dediği üzere bize sanş getircek .Ankara güzel bir şehir olmasına rağmen sakin bir yer değildi .

Elimi yüzümu yıkadıktan sonra dolabımı açıp ne giyeceğime karar vermeye başladım .Siyah tişörtümü alıp altına yandan çizgilili taytımı elime alarak dolap kapağını kapadım .Üstlerimi giyindikten sonra çantamı alıp aşagıya indim tabiki sofrayı hazırlayan günaydın diye uyandıran birisi yoktu .Annem işte babam ise nerde bilindiği belli olmayan.

Portmantodan deri ceketimi alıp siyah botlarımı alıp kapıyı açıp botlarımı giyindim kapıyıçekip kitledikten sonra arkama dönüp bir kere arkama baktıktan sonra elimi ceketimin cebine sokup sokakta yürümeye başladım .Yeni taşındığımız şehir .

Okulu yoldan geçen insanlara sorarak bulmuştum zorda olsa . Okulun duvarları beyaz ara kesit olarakta turuncu renkte boya katmışlardı okulu daha gösterişli gösteriyordu. Bahçesi büyük olduğun için bahçede çardaktada vardı .Okul binasının içine girdikten sonra öğrencilerin gözü üstümde olduğunu farketmiştim merdivenin orda tabelarla mudür odasının kaçıncı katta olduğu yazıyordu .

Merdivenin basamaklarını yavaş yavaş çıkarken etrafıma bakarak okulun içine bakıyordum . Müdürün odasına gelince üstüme başımı düzeltip kapıyı tıktıklayarak içeri girdim  

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jan 31, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

PSİKOPATHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin