Walang ibang nagawa si Sam kundi ang gawin at sundin ang proyektong ibinigay sa kanila ng kanilang propesor. Nang dahil sa proyektong 'yon ay nalagay sa kapahamakan ang buhay niya-nila. Naatasan lang naman sila na subaybayan at alamin ang buhay ng t...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
3rd person's POV
Nagkakasiyahan ang mga tao na nasa loob ng bar, nag-iinuman at nagsasayawan ngunit hindi nila alam na sa likod ng kasiyaha nila ay nakaabang palang kaguluhan. Halos lahat ng tao na nasa loob ay ang tauhan ng Hernandez Mafia—should I say ang buong Mafia, kabilang na ang linuno nito na ngayon ay nakangisi dahil naging matagumpay ang plano niya. Napalingon ang lahat sa pinto ng pumasok ang isang lalaki.
"Long time no see, Hernandez." aniya nga lalaking nang makalapit siya sa kinauupuan ni Hernandez.
Inangat nito ang hawak na shot glass. "kamusta ka Walker? It's been ages." Nakangisi sabi nito kay Walker. Oo, si Walker ang lalaking kausap niya.
"I heard what you did."
kaagad na umalingawngaw ang tawa ni Hernandez, ang nakakairita nitong tawa.
"You should have see his face. Sisiguraduhin ko na luluhod sa harapan ko si Smith, begging for his and her wife's lif—" hindi natuloy ni Hernandez ang sinasabi niya ng maramdaman niya ang malamig na bagay sa kanyang sentido.
Gulat na gulat siya sa nangyari. Hindi siya tanga para hindi malaman kung ano ang malamig na bagay na 'yon.
"I'm sorry to crash that imagination of yours, Hernandez." Nakangising turan ni Walker.
Napatalon siya sa gulat nang umalingaw-ngaw ang sunod-sunod na pagputok ng baril. Pinanuod niyang mawalan ng buhay ang mga tauhan niya, ang pagkalat ng dugo ng mga ito at ang pagbagsak ng mga katawan nito kasabay ang malakas na tugtugan.
Hindi makapaniwala niyang tingingnan si Walker.
"You motherfvcker! You're a t-traitor?! Kanino ka nagt-trabaho?!"
Mas lalong idiniin ni walker ang baril sa sentido niya. Ngayon nakaramdam na siya ng mas matinding takot hindi lang dahil sa baril na nasa sentido niya kundi sa taong papalapit sa kanya.
"He works for me." Aniya ni Harris. Umayos ng tayo si Walker bago siya magbigay galang kay Harris. Sinilid niya din sa tagiliran ang baril na ginamit niyang panutok kay Hernandez.
Nanginginig sa takot si Hernandez ng tuluyang huminto sa harap niya si Smith.
"Y-you traitor! I trusted you walker!" Galit niyang sigaw.
Napangisi si Walker sa narinig pero nanstili siyang tahimik. He'll let his boss do the work.
Umgting ang panga niya habang nakatingin kay Harris. Aaminin niya, sobra-sobra na ang kaba at takot na nararamdaman niya. Walang tutulong sa kanya at napapaligiran pa siya ng mga tauhan ni Harris. Ang iba sa mga natitira niyang tauhan ay nakikipaglaba pa para sa mga buhay nito.
"W-well well well, look who we have here. Sinama mo pa talaga ang ka-alyansa mo, bakit? Takot ka ba sa akin Smith—DAMNIT!" napahiga siya sa sofa habang sapu-sapo ang tagiliran kung saan tumam ang bala.
He didn't see that coming. Sa isang iglap ay bumaon na lang ang bala ng baril sa tagiliran niya. Pinaputukan ulit siya neto pero ngayon ay tumama na ito sa balikat niya, sunod sa kaliwang paa at sa tiyan. Naliligo na siya sa sarili niyang dugo. Napasigaw siya sa sakit nang sipain siya ni Harris.
"You're messing with the wrong person and wrong mafia."
Namilipit sa sakit si Hernadez nang may maghagis sa kanya ng patalim, tumama ito sa balikat niya kung saan siya binaril ni Harris. That hurts, so damn much. Poor Henandez.
"Ops, I'm sorry for interupting. umiwas kasi ang tauhan niya, siya tuloy ang natamaan." Aniya ni Wendy bago bumalik sa ginagawa.
You can hear gunshots, you can see bulletholes pati na ang mga walang buhay na katawan.
"Let's play a game before we kill you, shall we?"
Natatakot na umiling si Hernandez. He doesn't want to play with them, but too bad for him. Makikipaglaro siya kay satanas and he can say no.
Sa kabilang dako.
Hinaplos ni sam ang lapida ng nanay at tatay. Ang lapida ng totoo niyang magulang. Hindi niya inalintana ang madilim na paligid. She's not scared, mas takot siya sa mga ala-alang gusto niyang kalimutan.
Nakatayo ang mag-asawang Deogracia sa hindi kalayuan kasama ang dalawa niyang bodyguard. Umalis kaagad sila pagkagising na pagkagising niya, she didn't even btoher changing her clothes pero naghilamos siya. Dumaan muna sila sa paaralan ni Sam bago dumiretso sa sementeryo. Namatay ang mg magulang niya noong labing isang taong gulang siya. Kasama si Sam nang mangyari ang aksidente—no, scratch that. Someone ambushed their car. Ang masaya sana nilang paglipat ng tirahan ay nauwi sa trahedya.
Paulit-ulit na binangga ng nakasunod na sasakyan ang sinasakyan nila, pagkatapos ay pinaputukan nila ng baril ang tatay niya. Tandang-tanda niya pa kung paano siya yakapin ng nanay at tatay niya bago sumalpok sa puno ang sinasakyan nila.
Hindi namalayan ni sam na umiiyak na pala siya. Tumutulo ang luha sa lapida. Naiyukom niya ang kamay ng maalala ang pangalan ng taong may pakana ng lahat.
"I hope you rot in hell, Stephen Vaughn."
She still remember his name pero hindi ang mukha niya. Gusto niya itong hanapin at gantihan pero alam niyang wala din magandang idudulot ang paghihiganti. Hahayaan niya na lang na ang diyos ang magparusa sa taong 'yon, huwag lang siyang magpakita sa kay Sam. God knows how eager she is to kill that murderer.
Hindi niya na alam ang gagawin niy sa oras na bumalik ito pars sirain ang buhay niya. That psycho killer who tried to rape her.
"Let's go, tumatawag na ng asawa mo." Aniya ng kanyang Mama.
Pinunasan niya ang luha sa mata. Hinalikan niya ang kamay atsaka ito nilapat sa lapida ng yumao niyang magulang.
"I miss you both. Babalik ako, dadalawin ko ulit kayo ni tatay." Ngumiti siya
I'm okay, mabait ang kumupkop sa akin kaya huwag kayong mag-alala sa akin nanay.
Muli niyang sinulyapan ang puntod bago siya tuluyang umalis.
