Paper Planes

Chapter 3

Xyries P.O.V.
Morning rises. Another day to go to school. Ughh.
I bathed, dressed, ate breakfast, and then, I packed all my things and went to school.

Sumakay ako ng jeep. Nakita ko ang isang mag-ama na nagbobonding. I hide my tears and try to look away from them but I can't. One by one. My tears shed on ny face.

~At school~

"Xyries!!" tawag sa akin ni Rylie
"Umiyak ka ano!!! Sabihin mo na!! Ilabas mo lang yan hanggang sa maubusan ka na diyan ng luha" sabi ni Ate Gwen
"Ikaw talaga! Tumahimik ka na nga! Stop joking! This is a serious situation." sabi ni Elishah kay Ate Gwen na may kasamang paghampas sa kanyang mukhaXD

"Okay lang ako guys. May nakita lang ako"

"Ano yun? Multo? Oh kaya kidnapper na may kinidnap sa harapan mo? Oh baka naman inggit ka lang dahil yung iba may lovelife??"

"Alam na this!!!" sabi nilang lahat.

"Huy hindi ah. Wala pati akong chance dun kay Al. Alam ko naman yun kasi heartthrob siya. Basta kayo! Tumahimik na lang kayo pls!?!?"

"Siya ba tinutukoy namin ha? Sus! Ang assuming mo naman. Diba ang lovelife mo ay pagkain? Makuntento ka na nga sa isa! Aba!" sabi ni Elishah.

"Oo na lang."

"Huy... Andito siya. Papunta na. Maghanda ka na yssa!!!"

"Parang mga ewan naman eh! Huwag niyo ngang ipahalatang crush ko yun! Pag un nalaman, nako...lagot kayo sa akin!"

"Kalma. Tatahimik lang kami promise!"

Al's POV
I already decided. Lalayas ako. Kasi alam ko namang hindi ako importante sa kanila eh. They don't care about me. And I think that if I go, they don't care anyway..

"Miguel!"

"What?!"

"I already decided"

"Uhmm. So.. What is it?"

"I will leave. Let's meetup at the coffee shop"

"Okayy. Final decision?"

"Yeah.. Final"

I hope that I made a right decision. I will study hard to show my parents that I can live on my own without them. I made an oath.

Ring!!!!!!Ring!!!!!!!

Hala. Bell na. I need to go to the Biolab.

Xyries POV
Ugh. Still sad.. I need to go to the Biolab for my next class.

Pero honestly, my friends didn't give me any help to forget my situation. I need a textmate. I want to tell a secret from someone that can help me.

Nandito na ako sa classroom nang may naisip akong paraan para magkaropn ng textmate or friend. Then kumuha ako ng isang papel at nagsulat...
".... Need a textmate...
...#09*********"

Then, ginawa ko itong paper airplane. Nung hindi nakatingin si Sir, tsaka ko pinalipad ito.

Eh nakita kong sakto namang tumama sa ulo ng isang tao. Sabi ko "HEADSHOT!" Then, I realized na si Alfonso pala yun. I felt bad kasi baka nasaktan siya kaya tumahimik ako.

Al's POV
"ARAY!" May tumama sa ulo ko. Isang paper airplane. Tumingin ako sa likod baka kasi may nangtritrip lang sa akin pero lahat sila seryoso. Si Xyries naman naweweirdan ako kasi naiwas siya ng tingin na para bang kinakabahan siya dahil may naggawa siyang kasalanan but still I know na hindi niya yun gagawin.

So pinulot ko yung paper airplane kasi baka may message na nilagay. Pagopen ko nakita ko yung message na nangangailangan siya ng textmate. I think that person needs help so I put it my bag and thinks who might be the person that needs a textmate.

"Ring!!!!!! Ring!!!" The bell rang. I immediately go to the store at nagpaload para makausap ko yung taong yun.

Umuwi kaagad ako and after nun pumunta ako sa kwarto ko, holding my cellphone, types the number and thinks what should I say to him/her.

Xyries' POV
I cried. Hindi ko naman kasi siya sinasadyang saktan. Baka malaman niya na ako yung nagpalipad nun. Ugh!! Basta forget all the worries. Gutom na ako kaya kakain na ako.

Tatayo na sana ako nang biglang nagring ang phone ko. I get it and look who texted.

"Huh? Number lang. Siguro nakita niya message ko.
Nakalagay:
Hello? Need any help?"

Syempre ako'y nanosebleed. Baka kasi magenglish ng magenglish. Nawala na yung gutom ko sa I decided to text him back....