Sensizliğin Ardından...

KAVGA

Multide Ekin Var...
~~~~
Söyledikleri karşısında dilim tutulmuştu. "B-ben şey"derken lafımı bölüp dudaklarıma yapıştı. Öylece kalmıştım. Ne yapacağımı bilmiyordum. Biraz öpüştükten sonra Ozan geri çekildi. Ve bana "Beni Seviyor musun Güzellik?" sorusunu sordu. Ne demeliydim ? Onu sevip sevmediğimi bilmiyordum. Bir süre bekledikten sonra "bilmiyorum" yanıtını verdim. Sonra kanepeye oturduk. Biz Ozan'la bakışırken telefonum çaldı. Arayan Ekin'di. Ozan kıskansın diye Ekin'i rehbere "HayatAnlamım" diye kayıt etmiştim. Ozan bunu görünce sinirlendi ve bir hışım ile telefonumu açtı ve şu kelimeleri söyledi;
"Bak. Her kimsen Beste'den uzak durucaksın. O Benim Sevgilim. Onu rahatsız falan etmiyceksin. Ağzına sıçmamı istemiyorsan birda onu arama Gerizekalı."dedi ve telefonu kapattı. Çok Sinirlendim. Ozan'a "Ya sen kimsin ki bunları söylüyosun? Ekin'e birsey yapmayacaksın. Yoksa ben senin ağzına sıçarım. Ben Ekin'i seviyorum. Senin sevgilin değilim. Ve sonsuza dek Ekin ile birlikte olucam Gerizekalı. Hayatımdan defol."dedim ve kapıyı çarpıp çıktım. Hemen merdivenlerden inip bir taksi beklemeye başladım. Ancak saat geç olduğu için taksi falan gelmiyordu. Üzerime de birşey almadığım için üşümüştüm."DONUYORDUM"yani. Bir çare bulamayınca Ekin'i aradım. Ve hemen gelmesini rica ettim. Baya bi bekledikten sonra Ekin geldi. Hemen ona sarıldım. Titriyordum. Ekin hemen montunu çıkarıp bana verdi. Ve beni kucağına aldı. Arabayla geldiği için hemen arabaya bindirdi. Gözlerim kapanıyordu. Uyuyabilirdim.

******
Ekin'in gözünden;

Arkama baktığımda Beste uyuyakalmıştı. Evi nerde onu bile bilmiyordum. Onun için onu diğer evimiz olan villaya getirmiştim. Onu kucağıma aldım. İçeri girdik ve hemen kanepeye yatırdım. Üzerine bir battaniye örttüm. Ve ayakkabılarını çıkardım. O sırılsıklamdı. Böyle olduğunu görünce üzerine bir kat daha battaniye örttüm. Biraz onu izledim. Aşık mıydım bu kıza. Evet. Sanırım. Ve yarın bunu ona söylemeliydim. Bu böyle olamazdı. Sonra üzerimi değiştirdim ve yatağıma uzandım...
Sabah kalktığımda aklıma direk "Beste" geldi. Hemen yanına gittim. Hala uyuyordu. Ona sürpriz yapmak için bir kahvaltı hazırladım ve onu uyandırdım. "Günaydın Prenses". Bir süre gözlerini kısıp baktıktan sonra "Günaydın" dedi. Bugün kahvaltıda onu sevdiğimi,aşık olduğumu söyleyecektim. Bundan dolayı heyecanlıydım.Beste'ye "Haydi Bir duş al. Sonra gel kahvaltı yapalım"dedim. "Peki"dedi. Ona kuzenimin birkaç kıyafetini verdim. Duş aldı giyindi ve yanıma geldi. Kahvaltıya başlamıştık. Biraz yedikten sonra ikimiz birbirimize aynı anda "Benim sana birşey söylemem lazım"dedik. Bende "İlk Sen söyle"dedim. Ağzındakı lokmayı yuttuktan sonra konuşmaya başladı;
-Ekin bak. Dün söylenenler için gerçekten üzgünüm. Hep Ozan . Onun adına özür dilerim. Evet senle ona bir şaka yaptık. Ama bu bir şaka. Adı üstünde. Sen benim kardeşimsin. Kesinlikle öyle bişey olamaz. Ben galiba Ozan'ı seviyorum. Ama ona bunu söylemeyeceğim. Sende söyleme lütfen"dedi. Bu sözleri karşısında çok üzüldüm. Tüm heveslerim yerle bir olmuştu. Gözlerim doldu. Belli etmeyip "Peki.Söylemem"dedim. Neden böyle birşey söylemişti. Of. Kahvaltıyı yaptıktan sonra masayı beraber topladık. Sonra Beste'ye "Biraz Avm'yemi gitsek. Eğleniriz"dedim.Olur şeklinde kafa salladı. Ben kendimi tuhaf hissediyordum.Ve kanepeye oturup Beste'nin hazırlanmasını bekledim. Sonra yanımda duran Beste'nin telefonuna bir mesaj geldi. Ozan'dan..
"Dün yaşanılanlar için gerçekten üzgünüm. Ben kendimi kaybettim. Çok Özür dilerim.Öyle yapmamalıydım. Beni Affet Lütfen.."
Neydi bu şimdi? Barışmalarını istemiyordum onun için telefonu alıp mesajı silmeyi düşündüm. Tam sil tuşuna basarken aklıma şunlar geldi. -Ben ne yapıyorum böyle. Ben iyi birisiyim. Ve biz onunla sadece arkadaşız. O Ozan'ı seviyor.
Telefonu Beste'ye vermeliyim. Diye düşünüp telefonu yerine koydum. Ve kapının önüne çıktım.

****
Ozan'ın gözünden;

Ben ne yapmıştım? Beste'yi üzmemeliydim. Daha ilk günden.. Of Ozan of. Kendime gıcık olmuştum. Beste'yi aramalıydım. Ama yaşanılanlardan sonra birdaha benimle konuşmak istermiydi? Of ya. Neyse biraz dışarı çıkıp dolaşıyım.
Baya bir yürüdüm. Kadıköy Sahili'ndeydim. Burası bana iyi geliyordu. Adımlarımı yavaş yavaş atarken karşıdaki bankta oturup balık ekmek yiyen Beste ve Ekin'i gördüm. Ve yerle bir oldum resmen. Ne yani Beste kavga ettiğimize hiç üzülmeyip Ekin'lemi buluşmuştu ? Ve balık ekmek yemişti ? Ya nasıl? Ben ona aşığım. Ama o Ekin'e.. Yani bu kadar yakın olduklarına göre öyledir. Of hiç huzurlarını kaçırmayayım deyip yolumu geri çevirdim.

Arkadaşlar vote ve yorum atmayı unutmayın. Yorumlarınız benim için çok önemli. Umarım beğeniyorsunuzdur. Sizleri çok seviyorum.
S.Olgun