Sonunda haftasonu geldi.Ama nasıl geldi bana bir sorun!Az daha burada kalsaydım oturmaktan kafayı yiyecektim.Arda'nın alçısını da çıkardılar ama ben hala iyi hissetmiyordum.Yine de bana biraz iyileşmem için rapor verdiklerini anlayamıyorum.Yorgun argın okula giderdim ama bir ay ne yahu!Arda ise bu süreçte benim ile ilgilenmek için ısrar etti.Ölecek mişim gibi davranıyorlardı.tabiki annemin de ısrarıyla karşı koyamadım. 'Neler oluyor?'diye sorduğumdaysa geçiştiriyorlardı.Arda ise bana sürekli anılarımı hatırlatmaya çalışırmışcasına sorular soruyordu,sanki birşey unutacakmışım gibi...O gün yine bana sorular soruyordu.
"En son ne yemiştin?" Daha yeni yemekten kalkmıştık ama hatırlayamıyordum.Dehşete düşmüştüm.
Kekeleyerek "H-hatırlayamıyorum !"
Arda birşeyler mırıldanmaya başladı ama ne dediğini anlayamadım.O anda dünyam karardı.uyandığımda bir hastane odasındaydım.Ne oldugunu anlayamadan odaya bir doktor ile birlikte Arda daldı."Uyanmışsın Deniz!Bir an beni bırakacağını sandım."Neler oluyor diye soramadan doktor açıklama yapmaya başladı"kafanın Karışık olmasını anlayabiliyorum ama seni bir süre boyunca burada tutmalıyız.Fakat bir Şart ile sizi eve yollarım:düzenli kontrole geleceksiniz ve başınızda sürekli biri olacak."Tamam"dedi Arda"ben kalırım başında"doktor başıyla onayladı ve odadan çıktı.Arda'ya sordum"neler oluyor?" Beni şöyle cevapladı;
"Zamanı gelince...sen beni bırakmadın ya"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Benimle Kal
RandomEn son duyduğum şey "Benimle kal Deniz!"diyen Arda'nın sesiydi.Sonra...sonrası belirsiz,karanlık sanki beni yutuyor.Arada sırada hüzünlü inlemeler duyuyorum ama gözlerimin üzerindeki ağırlığı kaldıramıyorum,belki o kadar güçlü değilimdir...
