Hay aksi diyerek geçirdim içimden otobüsün tekeri patlamıstı ne kadar bahtsız bir kızım ben saate baktım
Saat 14:30 olmuştu ve ben baya geciktim otobüsten inip nerdeyim diye baktım tanimiyordum burayi ama hemen yanında şirin bi cafe vardi oraya girip tost ve meyve suyu aldim kahvalti yapmamistim aslinda teyzem hazirlamisti bu hayatta tek akrabam teyzem ve karnindaki kuzenim vardi teyzem bi iki sokak otede oturuyolar cocugu yok hamile bu birincisi ailem öldüğünden beri o bana para veriyodu maddi sıkıntım yoktu teyzem bazen sabahlari ben uyurken kahvaltimi hazirlar gider bazende birlikte yerdik aksam ben okuldayken de yemegi hazirlar evi temizler giderdi bazen de birlikte yerdik böyle bi hayatım var işte tostumu yiyip parasini verdim ve disari ciktim ıssız bi yere benziyordu sadece cafe ve kütüphane vardı en iyisi kütüphaneye gitmekti içeri girdim ve kitaplara bakmaya başladim sonunda ilgimi çeken bi kitap buldum "mor salkımlı ev" güzele benziyordu acip ilk sayfasini okumaya başladım okurken arkamdan biri
-almicaksan okuma ! Ses geldi baya sinirliydi anlasilan da niye bana bagiriyo
+sanane ya sana mi sorucam sen kimsin ki dedim o da
-ben kim miyim dedi
+kimsin dedim
-ben buranin sahibiyim dedi
Sinirlenmiştim ve dükkandan cıkarken yine o sesin sahibi
-kitabı okudum tavsiye ederim
arkama dönüp dükkana girdim o da kasada bekliyordu kitabı alıp kasaya yöneldim ve parasını vericekken
-ben tuna dedi elini uzatarak
+bende sahra dedim elini sıkarak gülümsedi ve
-üzgünüm kötü bir giriş yaptim dedi
+sorun değil dedim
- kahve içmeye ne dersin hem birbirimizi tanımış oluruz dedi elini ensesine koyarak
+olur dedim bende sonra iceri girdi iki kahveyle geri geldi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kütüphanedeki Meteor
Teen FictionEvet annem babam ölmüştü kardeşim vardi o da annemle babamin kazasinda ölmüstü tek başıma hayata tutanmaya çalışıyordum bir genc kiz için ne kadar zor olsada.. hayatına çıkan gizemli çocugu araştırıp keşfediyor tabii o keşfetme sırasında aşık oluyor...