İzmir'in Güzeli

Hafıza Kaybı

Genç kızın gördüğü,Selim ile bir kadının sarılışıydı.Zaten sonrası yoktu,çünkü gitmişti evine...
Üzüldüğü tek nokta ise,o gittiğinde Selim'in peşinden gelmemesiydi.Evine geldiğinde kapıyı açacak gücü yoktu.Kapıyı 2 kere tıklattı,daha sonra bünyesi yere düştü...
-----
"Ceren!!Gel hadi uyandı!"
Diye başında bağırdı en yakın arkadaşı Ece.
"Şebnem ne oldu?"
Genç kız gözleriyle olan savaşı kazanmış,gözlerini açmıştı.
"B-bilmiyorum...Neden bayıldım...Bu ev...Neresi?"
Ceren gözlerini belertip 'yoh a*ına!' bakışı attı ikisine de.
"Tatlım...Biz buraya dün taşındık ya."
Ceren kıkırdayıp Ece'ye baktı.
"Bizi hatırladığına şük-"
Sözünü,Ece'nin ölümcül bakışları kesmişti.Şebnem yattığı yerde doğruldu.Başını tuttu.Tek hatırladığı,canının yandığıydı.
"Kızlar.Neden bilmiyorum ama...Canım yanıyor."
Kapı çaldığında Ece,koşarak kapıyı açtı.Gelenler Selim,Alperen ve Cemil'di.
"Hayatım,ne oldu."
Genç kız,nedense kendisine yaklaşan ale gözlü adamdan uzaklaştı.
"S-sen...Sen de kimsin?Ece?.."
Arkadaşına soru dolu bakışlar attı.
"Sevgilisiniz ya-"
Genç kız sinirle kükredi.
"H-hayır!O...Neden bilmiyorum ama canımı yakıyor!"
İçeri sarı saçlı bir kız girdi.Şebnem,bu kızı yolmak istiyordu.
"B-bu kız kim?Bu erkekler kim?!"
Kız saçını savurdu.
"Ben Selim'in kardeşi."
Dedi ve Ece'nin sevgilisi olarak tanıttığı adama omzunu attı.O an kalbindeki ateş söndü.
"B-ben...Ece,Ceren.Konuşabilir miyiz?"
Kızlar mutfağa gitti.
"Ece.Bu adam neden canımı yaktı?"
"Benim tek bildiğim Selim seni beklerken kardeşi gelmiş.Senin gittiğinin farkında değilmiş Selim konuşmaya dalmış."
O an genç kız hatırladı her şeyi.Hatırlamamak en iyisi miydi?
"B-ben...Bilmiyorum.Hatırlamıyorum!"
Salona geçtiklerinde Selim,odada volta atıyordu.
"Hadi,hasteneye gidiyoruz!"
Şebnem,tuttuğu kolunu hızla çekti.
"Tanımadığım adamın dediği bir yere gitmiyorum!Hastane falan yok!"
Aslında gitmek istememesinden değildi.Hafıza kaybının geçtiğini söyleyeceklerdi çünkü.
"Hatırla,hatırlama umrumda değil.Beni unutan birini de sevmem artık zaten!Bir "ARKADAŞIN!" olarak yardım ediyorum artık sana!"
Genç adam öyle bağırmıştı ki,Şebnem'in gözleri dolmuştu.Sevdiği adam onu unuttuğu için artık sevmiyordu yanı onu.Herşeyi anlatmak için derin bir nefes aldı.Ancak sonra vaz geçti.
"Gitmek istemiyorum."
Dedi sadece.Sesi,bir fısıltı kadar sessizdi.
"Zaten beni sevmeyen birinin yanında durmak istemem."
Kafası eğik olduğu için ağladığı belli değildi.Ece'ye ve Ceren'e baktı.Onlar genç kıza acılı gözler ile bakıyordu.
"Ece...Bavulumu hazırlamaya yardım eder misin?"
------
Evet çok ekşınlı bir bölüm.Uzun da oldu vallahi :D