Yazar
Genç kızın arkadaşı duyduğu cümlelere itiraz etti:
"Ama ol-"
"Hazırla dedim!"
Arkadaşı koşarak gitti genç kızın.Sadece sevdiği adam ve o kaldı.
"Bazen ne düşünüyorum biliyor musun?"
Dedi ve sehpadaki vazoyu yere attı.
"Ben sevdiğim adamı unutuyorum,ve o beni anında terk ediyor."
Daha sonra genç kız aynaya ilerledi.Alarak yere attı.
"Ve sonra gelip özür diliyor.Ama ben kabul etmiyorum.Neden?Çünkü artık ona aşık değilim."
Genç adam ise bu sözleri idrak etmeye çalışıyordu.
"Şimdi,sen bu anlattığım hikayenin sadece başını yaptın.Devamını getirme."
Dedi genç kız ve gence yaklaşıp elini tuttu.
"Bu son elimi tutuşun.İyice kokla bence saçımı."
Genç kız 10 saniye sonra hemen çekildi.
"Ece!Bavul?"
"H-hazırladım.Ama Ceren ve benimkisini de."
Genç kız onları rahatlatacak şekilde başını salladı.
"Gidiyor musun yenge?"
Genç kız kahkaha attı.
"Ay ilahi Alperen güleceğim yoktu.Ne yengesi?Şebnem de Şebnem.Sonuçta artık kardeşinle sevgili değilim rahat ol."
Genç adam kıza sinirli ve dolu gözlerle baktı.
"Ş-Şebnem lütfen.Şebnem bak bana yalan söylemeseydin bunlar olmazdı affet."
Genç kız perdeleri açtı ve gün ışığının yüzüne vurmasına izin verdi.
"Bundan sonra beni uzaktan sev Selim'cim.Sana bir şey diyeyim mi?Ama çok canını acıtacak."
Genç adam merakla bekliyordu diyeceği şeyi.Daha ne canını acıtabilirdi ki?
Genç kız adamın kulağına yaklaştı ve canını yakacak cümleleri söyledi:
"Artık gözümde bir hiçsin.SANA AŞIK DEĞİLİM!"
Genç kadın ne kadar bunları demek istemese bile,demişti artık...Genç adam hızlıca çıktı oradan.Genç kız ise yere çökmüştü.İşte tam o sırada,gökte ün bir kaç sesleniş sesi geldi:
"Şebnem,Şebnem hadi kalk uykucu..."
----------------------------------------------------
Şebnem gözlerini açtığında karşısında Selim vardı.
"Selim?Ne oldu,neden bu-"
O sorada olanları hatırladı ve bir tokat attı.
"Bir daha kardeşin bile olsa birine sarılmayacaksın anladın mı İnan!"
Selim ise olayın şokuyla:
"Birtanem yemin ederim kardeşim-Ne?Ha tamam!"
Dedi ve sarıldı Şebnem'e.
"Ayy Aşkım..."
Dedi ve Şebnem de sarıldı ona.
"Selim,Şebnem!Hadi yemeğe!"
Diye alt kattan Ceren'in sesi geldi.Şebnem Selim'in uzattığı eli tutarak kalktı ve el ele masaya gittiler.
Masada yoğun bir sohbet vardı ve sadece Selim konuşmuyordu.Cebinden çıkardığı kırmızı kuyuya çaktırmadan bakıyordu.Artık kararını vermişti...
"Şebnem..."
Dedi ve dizlerini üzerine çöktü.
"Biliyorum,sahilde fazla romantik olmadı.E bu olaylar gelişince de seni bir yere götüremedim.Mecburen sana burda söylemek zorundayım kaldım.Şebnem'im,meleğim:
Benimle çıkar mısın?"
Şebnem ellerini çırparak boynuna atladım Selim'in:
"Ölümüne evet!"
Ceren,Ece ve eşleri ayağı kalkıp alkışladılar onları.Selim ve Şebnem ise hâlâ birbirine sımsıkı sarılmışlardı...
----
Hem çok beklettim,hem de kısa biliyorum ama okul İşte her şeyi bozuyor :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İzmir'in Güzeli
RomanceSilinmiş olan hikayemi baştan yazmaktayım. Umarım beğenilir. DİKKAT!:Hikaye ağır ŞebSel içerir.Arada bir Kaçak Gelinlerden veya başka dizilerden oyuncular gelecektir...