O vazodan çıktığından beri içimde bir korku olştu. Kendimi ona karşı hem hazır hissediyorum hem de hazır hissetmiyorum ama bu benim kaderim. Garip bir şeyler olmuştu 1 hafta geçti ama Victor yani kötü adam ortalıklarda yoktu. Bu arada yüzüğü babam bana verdi. Şimdi başa dönelim Victor ortalıkalrda olmadığı için daha da korkmuştum. Bir saniye olsun şöyle bir şey düşündüm "benim işim çok zor çünkü hem yüzüğü koruyacağım hem de dünyayı"tam bir masal gibi birine söylesem kimse inanmaz...
Belkide vazgeçmiştir? diye kendime soruyorum. Bu yüzük neden bu kadar önemli zaten onuda bilmiyorum,babam söylemedi sadece bunu koru dedi ve bende ilk başta olanları yaşamak istemediğim için yapmak zorındayım.
3 hafta sonra;
Bu üç hafta için hep çalıştım ve Victor'u bekledim ama o hiç gelmedi. Belki kendine bir ordu hazırlıyordu yani neden olması ki ama benim bir ordum yoktu hem zaten teke tek olucağımızı zannediyordum. Babam beni kısabir zaman içerisinde bir yere götürdü. Beni götürdüğü yer Krallıktı babam bana orada her şeyi anlattı. Yüzüğün neden bu kadar önemli olduğunu ve bu krallığın benim olduğunuda. Aslında bu olayların bir çoğu bana çok anormal gelmiyor çünkü dedemin,babamın ailesinın kraliyet soyundan geldiğini biliyordum sadece bu gibi sorunlar olduğunu bilmiyordum...
Babam sürekli bana hazır ol diyor duryordu ama ben ne demek istediğını pek fazla anlamıyordum...
Sanki babamın bir bildiği var ve bana söylemiyordu.
