Billionaire's baby (editing)

Chapter 38

Marco's POV

Its lunch time and im still bothered of what paul said. What if its really mine? Huh! Well thats impossible. Pero paano kung sakin nga talaga. Urghhh. Pero hindi talaga eh ang labong mangyari kasi tatlo sila eh parang kambal yung dalawang lalaki tapos yung babae yung bunso eh. Baka sakin yung kambal. Huh! Stupid! Hindi yun pwedi. Paano kasi parang hindi puro na pinoy at hindi ko nakita yung mukha ng mga bata kasi natulala ako sa ganda ni jessie katulad ng nabighani ako sa ganda niya nung una ko siya nakita. Fck it she's beautiful and thats it! I dont like her anymore. Talagang nagagandahan lang ako sa kanya.

"Babe?is there something wrong?" Bianca asked. She never left. Oo alam ko noon iniwan niya ako pero she has an acceptable reason naman that's why i told myself na why dont we give it a try diba. I know her to well. Siguro nga siya na ang para sa akin.

"Nothing babe" i said and hugged her tight. Umuwi kaagad ako kanina ng makita ko si jessie. Bibili pa sana ako ng makakain namin ni bianca kaso ayun nakita ko siya with her babies or baka mga pamangkin niya lang.

"Ahh okay. Do you want something to eat?" I said no to what bianca asked. Im tired. I just want to sleep and clear my mind

"I need to rest sweetie" she nodded in return. "Im sorry " sabi ko na saktong sakto hindi niya maririnig.

Jessie's POV

"Were here!" I shouted para magising yung mga anak ko. Aba tinulugan nila ako sa buong byahe. Panay tanong pa ako sa kanila of they are excited to see kuya nial. Pero nung tiningnan ko sila sa rear view mirror ayun ang himbing na ng tulog nila. Yung dalawang boys na nakarest sa shoulders ng anak kong babae.

"Jessieee!!" Nat shouted na nakatayo sa front door with baby nial. Ang pogi ng pamangkin ko.

" hey sweeties wake up. Were here na" i said again sa mga anak ko. Ayaw pa nilang gumising . Tulog mantika talaga. Parang yung. Ay nevermind. Wala na yun jess.

"Heyy nat. Bigay mo nga muna sakin si nial" sabi ko kay nat. Mabuti naman at binigay niya sakin. Itatapon ko tong anak niya ng wala ng sagabal yung pagmamahalan niyong magasawa. Tingnan ko lang din kung maaarawan pa ako.

"Hello anak im your tita jessie but you can call me mommy pretty. I need you to wake your cousins for me parang tulog mantika kasi eh" sabi ko kay baby nial habang papunta sa kotse. While si nat naman kung makapagsalita parang ewan. Paano kasi sabi niya "mommy pretty daw? Eh dapat mommy unggoy eh" tsk kaloka sasabi na nga ng hindi maganda eh yung maririnig ko pa. Siya na talaga perfect siya na byutipul. Ewan ko ba bat yung mga kaibigan ko hindi man lang nagagandahan sa akin.

"Awe how sweet of you kuya nial"

"Sweet naman ng baby ko"

Nial kissed my baby xiena at good thing nagising din siya.

"Kuya niallll! " biglang sigaw ni xiena sa excitement nang makita yung kuya nila at nang dahil dun nagising din yung dalawa.
Ang kulet . They ar now hugging each other at yung saya sa mukha ng mga anak ko ay priceless kahit na sino ay hindi mababayaran yung saya na nakikita ko. This view is beyond perfect.

"God has given us the greatest gift na kahit na sino ay hindi maibibigay sa atin" i said referring to our babies ng makalapit na sa akin si nat.

"You're right. And im thankful for that" she said na teary eyes pa yung loka. Hindi ko alam mmk pala pinunta namin dito.

"Lets go inside na nga mga anak." Sabi ko para walang drama ang mangyari dito. Ang aga pa naman para mag iyakan. Tapos wala nadin naman akong luha na maiiiiyak dahil na iyak ko na lahat noon pa. Nagugutom na ako.

"Mommy im hungry" jay said while holding Natasha's hand.

"Dont worry sweetheart . Nagluto ako ng madaming madaming foods." Natasha said while looking kay jay and sa tatlo pang chikiting. While me im carrying xiena. She's still sleepy pa kasi at si justin naman at nial ayun parang matatanda kung magusap.

"Btw nat where's your hubby?" panigurado nang bababae yun. Parang ganon naman talaga diba.

"ayun nasa opisina. Btw Jess where's your husband?" Tanga lang eh nu? Binalik ba naman sa akin yung tanong ko sa kanya. Pinandilatan ko nga ng tingin. Kung nakakamatay lang yung tingin ko panigurado patay na tong si nat.

"Ang tagal niyo naman" Nandito din pala sila kiara at sofie.

"Bat kayo nandito?" Tanong ko habang papaupo sa sofa.

"Eh bat kadin nandito?" ano bang mero sa kanila? may mga dalaw siguro to bat ako yung pinagbubuntungan ng galit.

" invited ako eh. Problema mo?" Sabi ko naman kaagad. Sila nga dito yung hindi ininvite tapos nandito sila. ano yun? 

"Edi wow. Ikaw na ininvite ." kita mo na? Akala ko pa naman hindi siya mag papatalo sa akin.

"Tinatanong kasi ng maayos eh. Tapos sasagutin mo ko ng ganyan? namumuro kana sofie." Sabi ko na medyo naiinis na din sa kanila. Kaloka kasi eh. Karga karga ko parin si xiena habang natutulog. Ang bigat na nga niya. Hindi man lang kasi nag offer si nat na ahigain man lang tong pamangkin niya.

"Tsk whatever. Kumain na nga tayo. Ang tagal niyo sa labas eh" Parang feel at home din tong si kiara ah. Hangang ngayon pagkain parin yung hinahanap niya hindi ba pweding ako naman. Nasasaktan na kasi ako na parati nalang umaasa na hanapin niya kaso wala tayong magagawa ayaw niya eh at ayaw ko din naman magpahanap. Kaya okay na yun. Bat ganito? Parang may pinaghuhugutan ako ah.

"Lego!" Sabi ni sofie.

"Sandali san ba yung room namin dito? Im thinking na bukas nalang kami uuwi" nakakapagod kasing magdrive.

"Ahh okay. Dun sa taas sa tabi ng room ni nial. Sa left side." Natasha said . Tsk hindi man lang nag offer na ihatid kami sa room namin. Well its okay. Ganun talaga pag magpinsan wala ng pa special treatment. Kaya umakyat na lang ako sa itaas karga karga pa din si xiena at pumunta na sa sinabing kwarto namin.

Soo this is our room. Well its big naman kasya naman na kaming apat dito . Inilapag ko na si xiena sa higaan . Urghh ang bigat na ng baby ko.

" mommy is going to just eat lang downstairs baby ah. Sleeptight sweetie " i said and kissed her sa cheeks at bumaba na din.

I wasn't expecting na ganito ka perfect ang ibibigay sa akin ni God na gift. Kahit na hindi gaano ka happy yung ending ng love story ko ayy hindi pa pala ending to kasi i know someday may lalaki talagang magmamahal sakin ng tunay yung hindi ako iiwan at mamahalin ako nang sobra sobra but if wala talaga eh okay lang din kasi i have my angels and my loving family.

babies ko na aalagaan ako sa pag ako ay tumanda na. Anghel na kahit kailan hindi ako sasaktan at iiwan. Mga anghel na nandiyan para sa akin mapa up and down man yan.  Anghel na hinding hindi ko ipagpapalit sa kahit na sino man.

Ayy kaloka bat ba ganto ? bakit nagiging drama queen nako this past few days dahil siguro sa masaya lang ako kasi nakauwi nadin naman kami ng pinas kahit na ayaw ko pa sana dahil nga dun sa ayaw ko siyang makita pero aaminin ko hindi ko din naman pinagsisihan na umuwi. Hindi ko pa pinagsisihan pero pag nakita ko siya siguro dun pa lang ako magsisisi na pumayag ako sa mga anak ko na umuwi kami dito. Nako tama na nga to baka gutom lang ako kaya ako nageemote dito. Makapunta na nga sa dining area nila dito at ng makakain na din ako. Tskk mahirap na baka maging baliw jessie pa ako . Sayang lahi namin. ;)