Billionaire's baby (editing)

Special Chapter 2

Xiena's POV

[i have a short story please read it guysss. Pretty please. "The One " yun po yung title thank you po. Xoxo]

Nandito na kami!!! Ohh myy grabee wala umiba !!! Ang baho parin ng pinas . Esss joke lang syempre .

"Mommyyyy!!!!!!" I shouted nang makita ko si mommy. Dangggg it . Namiss ko siya 1week kasi siya dito sa pinas kasi may inaasikaso siya business namin dito kaya siguro napagisip isipan din ni daddy na umuwi na din kami para sabay na kaming lahat umuwi sa states.

"My babies! Namiss ko kayo." Sabi ni mommy sabay hug sa amin nila kuya.

"How about me? Hindi mo ba ako na miss baby?" Sabi naman ni daddy na kakalabas lang. Sus syempre namiss yan ni mommy . Siya pa

"Hindi!" Sabi ni mommy at nagsitawanan kami. Si mommy lang ang sumundo sa amin kasi yung mga lolos at lolas ko nasa family resort na daw namin. Pati na din yung fam ni dad at mommy. Grabe ang close nga naming lahat. Ang sarap sa feeling .

"Babe.." Daddy said sabay lambing kay mommy. Nako may kasalanan to.

Jessie's POV

Anong akala niyo namatay ako? No no ako kaya bida dito. Oo hindi ako namatay pero my baby. My little girl died. Hindi siya nakakapit ng maayos. Nakakaawa yung baby ko walang kamuang muang sa mundo hindi man lang namin siya nakita at nakapiling kinuha na kaagad siya sa amin. My angel.

"Hey. Why are you crying?" Marco asked and wipe my tears.

"Naalala ko lang yung baby natin. Sana ngayon nandito pa siya kasama niyo." I said at napapaiyak nalang ulit. Hindi dapat siya yung namatay. Ako dapat ako.

"Its not your fault baby. It's just tapos na yung mission niya na eh save ka. Nawala man siya pero nandito naman siya sa ating puso at isip. " hayyy he's right. Our little baby will always be here kahit na anong mangyari hindi siya namin malilimutan.

"Mommy naman ! Stop it na nakakaiyak ka kaya!" Etong si xiena parang ako nung bata pa ako. The way she talk ,smile at ang personality niya aking akin talaga.

"Lets go na!" Jay said at pumasok na sa kotse. Etong si jay naman parang ako na parang si daddy niya . Nakuha niya yung smile ko hihihi telege besss?! Tapos yung ugali niya kay papa niya nakuha tsk ang suplado pa.

"Tara!" Si justin naman. He's the funny one. Sobrang saya nitong kasama parang ako kalog. Pero 100% parang si daddy niya siya. Yung pagkakalog lang yung nakuha niya sa akin.

Masaya na kami. Nakulong na din yung bumaril sa akin. And guess what. Si belle yung bumaril sa akin. Bianca's sister. Kinausap ko siya noon kung bakit nia yun ginawa. She said na siya na daw yung gaganti para sa kapatid niya and isa pa ha! Bianca is not dead. Buhay siya. Tinatago lang siya ni belle pero isang araw tinanong ko si belle kung saan niya tinatago si bianca good thing sinabi niya naman kung saan .

Flashback

"Bianca." I said nang makita ko siya sa garden nila . Pinapasok ako nang guard.

"Jessie?" She said.

"Jessie." Sabi niya ulit . Ang hindi ko inaasahan na gawin niya ay yung pagyakap sa akin. Naguguluhan ako. Eh naiinis nga sa akin to eh.

"Im sorry. Im really really sorry. Tanggap ko naman eh na hinding hindi ako mamahalin ni marco pero si ate hindi ko siya mapigilan sa mga gusto niyang gawin. Im sorry Jessie. Wala akong nagawa. Sorry. " sabi niya na umiiyak. I wipe her tears at nagsmile ako sa kanya.

"Okay na wala na yun. Past is past nawala man yung baby ko tanggap ko na yun kahit sobrang sakit. " nagsmile ulit ako pero ngayon may halong lungkot na.

"Im sorry . Sorry talaga. Tanggap ko nadin na hindi kami para sa isat isa." Aba talaga kasi kami ang para sa isat isa.hehehhe char lng

"Mommy " oh??

"Anak mo?" Tanong ko sa kanya ng may tumakbo papalapit sa kanya na bata .

"Yes. Her name is maxie. Siya ang dahilan kung bakit nagbago ako at kung bakit agad kong nakalimutan si marco. She's a blessing jessie. Kung wala siya talagang mamamatay ako." Sabi niya at tumawa. Ihhh bat ang ganda nang anak niya. At yung sa akin bat parang diyosa? Charing. Hayyyy ang sarap sa feeling. Okay na lahat. Eto yung gusto ko walang kaaway .

"Mabuti nang ganito. Wala nang kaaway. Malalaki nadin naman tayo at may mga anak na. Ayaw naman natin siguro na pati anak natin madamay sa mga kagagahan natin." I said. Eh yun naman ang katotohanan.

End of Flashback.

Kaya eto kami ngayon wala ng hassle at masaya ng nabubuhay. Yung tipong wala na kaming may inaalala pang iba na manggugulo sa pamilya namin.

"Iloveyou." Sabi ko kay marco habang nasa loob na kami ng kotse papunta sa resort.

"Thank you." Sabi ni xiena na natutulog . Yes baby thank you God for this.

"Iloveyoumore."