9.Bölüm "Senden nefret etmiyorum"

370 28 1
                                    

SELAM ARKADAŞLAR UZUN BİR ARAAN SONRA TEKRAR YAZIYORUM TELDEN YAZDIĞIM İÇİN YAAZIM YANLIŞIMOLABİLİR İYİ OKUMALAR...MEDİA MELİSİN KOLU...

Duyduklarım gerçek miydi yoksa hayal mi görüyordum.Berk tam karşımda suçlu gözlerle bana bakıyordu.Haklıydım o suçluydu bana bunu yapamazdı.Beni kanırmayacaktı."Melis beni dinle" dedi yaklaşarak "Berk yaklaşma yoksa çok fena olur bu siktiğimin dünyasında bir de sen kazık attın bravo ya sana.Ben senin küçüklük arkadaşım olduğunu bilmediğim hale seninle iyiydim ben.Bitti Berk bitti arkadaşlığımız bitti.

Bunu dememle Berk'in gözlerinin dolması bir oldu.Peki ya Ece?"Sana gelince Ece bir daha karşıma çıkma güvenmekte hata etmişim belli ki" dememle elimle kapıyı gösterdim."Evimden gidin!" dedim ve merdivenlere doğru yöneldim."Melii-s" Ece'nin sesi ağlamaklı çıkmıştı.Lanet olsun ona kıyamıyorum ama bana çok kötü birşey yaptı.OFF! kafayı yemek üzereyim lanet olsun.

Odama geldim ve telefonumu kapatıp yatağıma uzandım gittiklerini kapının kapanmasından anlamıştım.Artık gittiklerine göre ağlayabilirdim.Bana bunu neden yaptıklarını bilmiyorum ama benim dinlediklerimden anladığım tek şey beni kandırdıklarıydı.Neden ben? Neden başkası değilde ben?

Berk'in yollarını gözlerken kandırıldım.Siktiğimin dünyası ne diye varsın ki.Farkına varmadan yüksek sesle konuşmaya başlamıştım."NEDEN BEN!NEDEN HERŞEYDE BEN!NEDEN BU KAHBE DÜNYADA SADECE BEN!" bağırmaktan boğazım kurumuştu gözlerimin kızardığından emindim.

Yataktan zar zor kalktım.Banyoya gittim ve jilet aramaya başladım.Sinirim ancak böyle geçerdi.Babamın traş bıcaklarına takılan jiletlerden bulmuştum hemen alıp yere çkötüm çok acıtsada yapacaktım.Kocaman bir BİTTİ yazmıştım bu herşeyi açıklardı.

Kanlar akıyordu ama geçerdi.Buda geçerdi her acı gibi buda geçerdi.Fazla derin değildi.Göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı.Ve daha fazla direnmeyerek kendimi uykunun kollarına bıraktım.

3 SAAT SONRA...

Uyandığımda kendimi hastanede bulmuştum.Ahh hadi ama hastane görmek istemiyorum artık.Gözlerimi iyice aralayıp bakmaya başladım.Berk koltukta yatıyordu.Ahh ne diye getirdin ki sen beni buraya tam kalkacaktım ki kolumdaki ağrıyı farkettim.Oh hayır ne diye böyle bir delilik yaptım ki olamaz delirmiş olmalıyım kendime nasıl zarar verebildim ben.

Kolumda sargı vardı tutarak ağlamaya başlaım.Sesim boğuk çıkıyordu."N-neden yaptım ben bunu. ne-den k-kendime zarar verdim?"bir süre ağlaım ve kenime geldim.Ellerimle göz yaşlarımı sildim.Hemşire içeri girdi ve konuşmaya başlaı "Ahh uyanmışsınız."dedi ve gülümsedi "Ama ben en so evde uyumuştum."dedim ve konuşmasını bekledim."Aslında siz uyudum sandınız fakat çok şidetli ağrıdan dolayı dayanamayıp bayılmışsınız neden kendinize zarar verdiniz?"dedi ve bana baktı ilk başta gözümü kaçırdım.Sonra koluma baktım"O an ki deliliğim bende pişmanım."dedim ve kadının yüzüne baktım

"İyi hissediyorsanız taburcu olabailirsiniz."dedi ve odadan çıktı allahtan üstümde kıyafetlerim vardı Berk uyanmadan gitmeliydim yoksa kötü şeyler olabilirdi.Hemen kalktım ve kolumdaki serumu çıkarttım zaten bitmişti.Hemşire hiç ilgilenmemişti nasıl hemşireyse artık?

Yavaş hareketlerle odadan çıktım ve danışmaya gidip taburcu işlemlerimi yaptım bi taksi tutup hemen evin adresini söyledim.

Parayı verip hemen indim ve tam eve giriyordum ki biri bağırdı."Meliiis" bu Mert'ti iyide onun burda ne işi var ki?"Ne?" dedim soğukkanlılığımı koruyarak."Berk'i suçlama o senin için neler yaptı haberin varmı?Asllına Berk burya 2 yıl önce geldi fakat başkaa okula gidiyordu ve seni gözetliyordu hani bi gün kaçırılmıştın ya seni birisi kurtarmıştı ama yüzü belli değildi o Berk'ti işte.Seni abazalar tecavüz etmeye çalıştıklaarında seni yine o kurtardı.Sana söylemeyi çok istedi sen fırsat vermedin.Yapamadı.Ben Antaly'dayken herşeyi anlattı bana aslında Ece'nin o kız oluğunu biliyoum ben bilmiyomuş gibi yaptım.Ece'ninde bir suçu yok onu buna Berk zorladı.Düşün ve kararını ver yanlış seçim yapma"dedi ve ordan gitti.

Çok kafa karıştırıcıydı.Evimizin önünde 1 saattir oturuyordum.Olanları düşünüyordum.

"Melis" dedi.Berk. "Ne!" dedim yüksek sesle."Özür dilerim." dedi ve baana bakmaya devam etti."Özür dileme senden nefret etmiyorum."

*****

VEEEEE BÖLÜM SONU KISA YAZDIM FAZLA VAKTİM YOKTU UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR...

KÜÇÜKLÜK ARKADAŞIM (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin