11.Bölüm "Gözlerin..."

318 28 4
                                    


VEEE YENİ BÖLÜM KARŞINIZDA UMARIM BEĞENİRSİNİZ YAZIM YANLIŞLARI OLURSA ÖZÜR DİLERİM İYİ OKUMALAR...MEDİA BERK'İN SÖYLEDİĞİ ŞARKI...

*****

Kapının önünde öylece duruyordum.Saat çok geçti gece 12.00' dı zili çalıp çalmamak konusunda kararsızdım en sonunda zili çaldım ve beklemeye başladım.Kapının açılmasıyla Ece'nin üstüme atlaması bir olmuştu.Sımsıkı sarılmıştı ağlıyordu.Kıyamam...

Bende ona sarıldım."Seni sürtük sensiz ne kadar zor biliyor musun?Bir insanın kardeşini kaybetmesi ne kadar zor biliyor musun?" çok tatlı konuşmuştu.Ama benim yüzümden haklı olduğu halde acı çekmişti işte bu çok kötüydü.

"Ece özür dilerim." dedim sakince.Kendimi çok zor tutuyordum gözlerimden her an yaş akabilirdi ama ben bunun olmasını istemiyordum.

"Sus" sadece bunu dedi."Ece b-" konuşmamı kesti."Sana sus dedim!" sesi çok sert çıkmıştı hala sarılıyordu."Melis sen ne yaparsan yap beni haksız yere düşürsende ben senden vazgeçemem sevgilimden ayrılınca bile bu kadar ağlamam çok sevsem bile sen farklısın sen benim öz kız kardeşim gibisin beni bir aha bırakırsan bu sefer ağlamam gelir ağzının ortasına geçiririm bi tane ciddiyim." dedi ve benden ayrıldı gülüyordu bende ona gülüyordum.Peki buraya gelmede fikrimi ne değiştirdi?

YARIM SAAT ÖNCE...

"Baştan mı herşey?" demişti ne saçmalıyordu bu ya bana o kadar şey yaptıktan sonra bir de gelmiş baştan mı herşey diyor.Ayağa kalktım ve önünde dikildim."Berk seni affedemem ve bunda haklıyım ben."demiştim ve mutfağa gittim.Bir barak su içmem lazımdı çok kötü birşey yaşadım ama rahattım Berk burda olduğu için rahattım korkmuyordum hiç bir şeyden.

"Peki ya Ece?O kızın hiç bir suçu yok Melis.Benim yüzümden oldu hepsi."demesiyle donakaldım arkam ona dönüktü.Düşünüyordum.Düşünmem lazımdı.

Kafamı iki yana salladım ve konuşmaya başladım "Oda bu işin içinde sonuçta."dedim ve suyumu doldurduktan sonra tezgaha arkamı dönerek yaslandım suyumu içmeye başladım."Gıt mısın sen kızım şuanda Ece ne durumdadır haberin var mı senin?Ağlamaktan felak oldu senin yüzünden dışarı çıkamaz oldu.Kız suçsuz olduğu halde." işte bu kalbimi acımıştı.Donup kalmıştım sadece bir noktaya bakıyordum ve düşünüyordum.Gerçekten çok mu kötüydü?

Hemen elimde ki barağı bıraktım ve telefonumu hızlıca alarak ayakkabılarımı giymeye başladım kabanımıda üstüme geçirdim.Şuanda nasıl bir durumdaydım umurumda değildi benim Ece'nin yanına gitmem lazımdı.

Koşmaya başlamıştım.Hemde çok hızlı.Bir yandan nefesim kesilirken iğer yandanda çok güçzü düşmüştüm ama umurumda değildi.Şuan hiç bir şey umurumda değildi.Ben Ece'nin yanına gitmem lazımdı.Onun bana benim ona ihtiyacım vardı...

YARIM SAAT SONRA...

Ece ile odasında oturuyorduk.Barışmıştık tekrar eski halimize dönmüştük.Konuştuk ağladık ve şu yarım saatte uyuyakaldı bende onun yanına yatıcam göz kapaklarım kapanmaya başlamıştı.O değilde Ece'nin annesi ile babası nereydi? aman be banane diye düşünerek kendimii uykunun kollarına bıraktım.

Sabah bir şarkı sesiyle uyandım.Bu benim en sevdiğim şarkıydı anlamını çok iyi biliyordum.Gözlerimi açtım ve etrafıma göz attım ne radio açıktı ne bişey şarkı dışardan geliyordu hemen kalktım Ece'de ortalıkta yoktu hemen cama çıkmamla karşımda şarkı söyleyen bir Berk görmem bir oldu.Camı açtım ve onu gördüm Ece'de ordayı aşağı gel işartei yapıyordu.Hemen aşağı indim ve tam karşısında kalpin içine soktu beni Ece.Şarkısını dinlemeye gözlerinin içine bakmaya başladım...(Multimediadaki şarkı açmanızı tavsiye ederim..)

KÜÇÜKLÜK ARKADAŞIM (ASKIDA)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin