~01~

34 3 0
                                    

Ήταν απο εκείνες τις νύχτες, ξέρεις,που κάθε λεπτό που περνάει νιώθεις τον εαυτό σου να αδειάζει λίγο περισσότερο. Ήταν απο εκείνες τις νύχτες που ξεκινάς με την καλύτερη διάθεση άλλα οι άνθρωποι είναι τόσο σάπιοι που πάντα θα βρίσκουν τρόπο να στο χαλάνε. Ήταν απο εκείνες τις νύχτες που δεν μπορούσα να σκεφτώ τίποτα άλλο πάρα μόνο τα συναισθήματα και πόσο εύκολα μπορούν να καταστρέφουν. Δυο λάθος λέξεις ή μια απερίσκεπτη πράξη του άλλου και -τσάφ-. Κενό.

Το κεφάλι μου γυρίζει και ο ιδρώτας εχει κυριεύσει ολο μου το κορμί,δεν θυμαμαι και πολλα απο χθες και ισως να μην ειναι και τοσο κακο αυτο.Φωνες ακούγονται απο κατω.Σηκωνωμαι οσο πιο βαριεστημένα μπορω και κατευθύνω το σωμα μου στο μπανιο.Ανοιγω την βρύση και αφήνω το καυτό νερό να τρέξει επάνω μου.Στο μυαλο μου ξεπροβάλουν σκηνές απο χθες.

Την Λυδια να φωναζει στον Τομας για μια διαφονια και ολοι οι υπόλοιποι να τους κοιτάμε,ύστερα παλι την Λυδια να σχολιάζει και να κοροϊδεύει όποιον καημένο βρεθεί στον δρομο της.Αναρωτιεμαι δεν βαρέθηκε να ειναι μια εγωκεντρική σκυλα;Και εγω γιατι συνεχίζω να κανω παρεα με ολους αυτούς;

Το νερό σταματάει να τρέχει και πιάνω μια πετσετα απο το ράφι που βρίσκεται διπλα στο καθρέπτη,την τυλίγω γύρο μου και βγαίνω εξω.Οι φωνές συνεχίζουν να ακούγονται και ενα γυάλινο αντικείμενο σπάει.

Δεν κανω καν τον κόπο να παω να δω τι εγινε,ειμαι σιγουρη οτι η μαμα μου θα ζητάει λεφτα απο τον μπαμπα μου γιατι δεν της φτάνουν τα 100$ για να τα παρει και να εξαφανιστεί και να ερθει ξανα αυριο να ζητάει παλι, και ο μπαμπας δεν δίνει αλλα,οποτε γινεται οτι γινεται.

Ντύνομαι και στεγνώνω τα μαλλια μου,ισως να ειναι η καλυτερη ωρα της ημέρας,η ωρα που βάζεις τα ακούστηκα στα αυτιά σου πέφτεις στο κρεβάτι και η μουσική σε ταξιδεύει κάπου χωρις γονείς που τσακώνονται καθημερινά,χωρις σκύλες φιλες και χωρις προβλήματα ,σε ενα ονειρεμένο κόσμο που βρίσκεις ηρεμία.

Η ηρεμία που αναζητώ καταστρέφεται μεσα σε δευτερόλεπτα καθώς η μαμα μου αρπάζει τα ακουστηκε και τείνει το δάχτυλο της προς εμενα πριν αρχίσει να πολυλογει.

Ανακαθομαι στο κρεβάτι και περνω μια βαθιά ανάσα προκειμένου να κρατήσω την ψυχραιμία μου.

"Πανε πες του να μου δωσει τα λεφτα για να μην γινει χαμος εδω μεσα και μας ακούσει ολη η γειτονιά!"φωναζει,και ισως να μας εχουν ακούσει ηδη οι γείτονες.Σηκωνομαι και παω στο σαλόνι οπου ο μπαμπας κάθεται.

Addicted to you(GW16HS)Where stories live. Discover now