Yataktan kalkip,aşağı inmeye karar verdim.Düz koridor boyunca ilerlerken Savaşın sesini duydum sanki birine bağırıyordu.Hemen sesin geldiği yere doğru yürüdüm ve Savaşın odasi oldugunu tahmin ettigim kapinin önüne geldim kapi yarıya kadar açıktı içeri girdim ve Savaş telefonla konuşuyordu ve karşısındaki kişiye şöyle diyordu "Uçağı yarına hazirlayacaksiniz"dedi.karşısındakini dinlemeden telefonu kapatip yere fırlattı ve arkasını dondugunde beni görünce "ne zamandır burdasin sen?" diye sordu Savaş öyle bakıyordu ki korkmuştum ve geri adımlar atarak konuşmaya başladım "be-be-ben şey"daha konuşmadan, Savaş "Evet sen?"dedi ve üzerime yürümeye başladı aha kızım sıla şimdi sictin bakalım nereye kacacaksin tam kapıdan koşarak cikacakken Savaş önünü kesti ve "ne duydun ? Çabuk soyle"dedi.Ben Savasa korkarak bakarken sözüne devam etti"beni demek konuşurken duydun he oylemi mmm, peki bunun bir cezası olacak onu biliyorsun değil mi?"dedi.Boğazıma bir yumru oturmuştu sanki. Konusamamistim."n-n-ne cezası"dedim.Allahım napacakti bana korkuyordum eh be kızım sıla ne vardı buraya girecek soylesene ne vardı dedim kendi kendime Savaş "dudaklarında muzip bir siritmayla,merak etme şimdilik ufak bir ceza" dedi.Ben meraklı gözlerle bakarken Savaş beni duvara itti ve aniden dudaklarima yapıştı.Beni öpmeye başladı..Ben geri çekilmek istedim ama Savaş buna izin vermeyerek beni kendine dahada bastırarak delice öpmeye başladı nefes almak için ayrildigimizda"yapma nolur birak beni"dedim.Savaş"sana şimdilik bu kadar yeterli" dedi."Allahin cezası bana daha ne kadar işkence cektireceksin"dedim.Savaş fisiltili bir sekilde"Kaan ne zaman pes edecek ve ben onun caninin yandığını hissedeceğim ışte ozman seni onun önüne atacağım "dedi.Ben Savasa bitsin artık der gibi yalvaran bakışlar atarken Savaş sadece bana boş gözlerle bakiyordu.Birden uzerimden çekildi ve kapiyi sertçe kapatip dışarı çıktı.Ben duvardan aşağıya yavaş yavaş cokerek yere oturdum ve ağlamaya başladım.Yeter artık yeter... Birden aklıma cekmeceleri karıştırmak geldi ya yakalanirsam ya bu sefer bedelini ağır odersem diye düşündüm. Ama sonra aklimdaki sorulardan kurtulup cekmeceleri kurcalamaya başladım.Ilk yatağının yanındaki cekmeceleri karıştırdım iki tane bilet buldum bunlar bahsettiği ucak'in biletleri olmalıydı üzerinde "Antalya" yazıyordu.Sanırım yarın Antalya ya uçacak hatta ucacaktik...Biletleri cekmeceye geri koydum ve diğer taraftaki cekmeceye kurcalamaya başladım zarf vardı üzerinde "Baharın'dan"yazıyordu.Zarfı aldım ve içini acip açmamak arasında kaldım ve dayanamayıp acip okudum ve şunlar yazıyordu
Sevgili Abim...
Seni çok seviyorum.Annemle babam ölünce bana hem anne hem baba oldun en önemlisi benim ailem oldun...Kaanla mutluyum benim ilk ve son sevgilim. Onunla mutlu olacagima inanıyorum...Onu seviyorum hemde çok... Bunu sakin unutma.Ama bu mutlulugum uzun surmeyecek...Basima her ne gelirse gelsin sakin Kaani suçlama abi olur mu sakin ... Sana söyleyemeyeceğim şeyler var yakında zaten anlarsın bana kizacaksin biliyorum ama iş işten geçtikten sonra seni seviyorum abim seviyorum ....
Bahar Ataman
Mektubu okuduktan sonra ağzım açık kalmıştı Kaan suçlu değildi evet değildi ama bunu Savas'ta biliyordu ama neden hala bana zarar veriyor ...Anlamiyordum... Mektubu zarfa koyup yerine bıraktım ve odadan çıktım kendi odama gidip kendimi yatağa attim ve düşüncelere kapıldım...
Hikaye devam edecek oy vermeyi unutmayın...
