14.Bölüm:Antalya

226 29 4
                                    

Sabah uyandığımda Savaş yanımda yoktu.Yavaşça yataktan kalktım ve yüzümü yıkayıp aşağıya indim.Mutfağa doğru yol aldım bir yandan da Savaşın nerde olduğunu düşünmeye başladım... mutfagi bulmam e tabi biraz zor oldu...Buz dolabini kurcalamaya basladim kurcalarken en sevdiğim gevregi gördüm.Allahım böyle bir pisikopatin evinden gevrek cikacagi aklıma gelmezdi ya neyse sutu ve gevregi çıkardım.Kâse almak için dolaba uzandim ama yetisemedim arkama biri dayandı ve uzanıp hiç zorlanmadan kâseyi aldı.Ben kizarmaya başlarken..Arkamdakinin kim olduğunu bilmek zor olmadı.Beni kendine döndürdü ve beni tezgaha çıkarttı... Ben gözlerine bakarken o benim dudaklarima bakıyordu.Tam yaklasirken" yapma lütfen" dedim.Savaşta"sşisst ....Bana bırak kendini güzelim" dedi.Aklıma tam o sırada Kaan gelmişti. dans ettiğimizde söylemişti o kelimeyi.Savaş dahada yaklaştıkça konuşamaz oldum duğumlendim..Savas'la tam aramızda milimlik mesafe kalmıştı ki telefonu çaldı.Aniden irkildim ve hemen "telofunun çalıyor" diye bağırdım.Savaş "tamam sakin ol alt tarafı bir telofon çalması"dedi.Ben zar zor yutkunurken Savaş telofonu açtı ve konuşmaya başladı bende tezgahtan indim ve sutu gevregin üzerine dökmeye başladım.Doktukten sonra masaya oturdum ve yemeğe basladim...Savaş telefondaki konuşmasını sürdürürken ben yemege devam ediyordum.Savas telofonu kapatti ve ben tam kaşığı ağzıma goturuken elimdeki kaşığı kendi agzina atti ve"kalk hadi gidiyoruz" dedi.Ben gülmekten kimildayamazken o bana neye guluyorsun bakışı atti bende"ağzım doluyken konusurken cok komik oluyorsun" dedim.Savaş bana "mm demek öyle" dedi.Ve beni kendine çekti dilini ağzının içinde gezdirirken Savaş bana "Antalya da yarım kalan işlerimizi tamamlayacağız"dedi."Yarım kalan isler?"Dedim.Saskinca o da bana "göreceksin" dedi.ve dudaklarima küçük bir öpücük kondurarak beni bıraktı."Hadi Antalya yolcusu kalmasın,üstünü giyin bekliyorum" dedi.Ben hemen yukari ciktim ve Ustumu giyinmeye başladım.kot pantolonu ve siyah badi bulup onu giydim ve aşağıya indim.Savaş beni görünce"ışte güzellik "dedi.Bende birsey demeden arabaya bindik.
3 saat sonra
Uçaktan indikten sonra Havaalanında hemen bir araç karşıladı bizi ve dağ evine götürdü...

Çok kısa biliyorum özür dilerim...

BenimsinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin