Heto ako nalulumbay at nag iisa
unti-unting pumapatak ang mga luha sa aking mata.
Hindi ko alam bakit kailangang ganito
araw-araw nag titiis sa sakit na dulot nila.
Totoong kung sino ang mahal mo
sila ang dahilan ng sugat sa puso mo.
Tulad ko ngayong umiiyak
hindi kayang supilin ang sariling damdamin.
Nais kong lumaban pero paano kung ang maling
di ko ginawa ay sa akin ang bagsak.
Nalulungkot akong isiping wala akong
magawa para aking sariling tila nasa dilim.
Hindi ko ginusto ang makasakit sa tulad nila
ngunit di ko man sadya di nila tanggap, tiwalang alay ko
bakit?
Madalas ko maisip alin ang tamang nagawa ko
bakit tila wala itong halaga sa inyo.
o kay sakit, paano ba ito makakaya
kasama sa hirap at saya iyon ang aking akala
pero mali ako diba?
Ang hindi ko inasam na araw ay dumating
iyon ay ang malamang ,
kayo'y taksil, o kay sakit isiping,
hanggang ngayon wala parin pala kayo sa aking tabi,
at ang sumpaang magpailanman ay na bigyan ng hangganan,
PAALAM KAIBIGAN.
-IMORTAL RARL
BINABASA MO ANG
PAIN OF BETRAYAL
PoésieHi guys!!!! kamuxta kayo? napansin kong masyadong seryoso ang message ko dito kay binago ko na ito..hahahha at sa mga mahihilig sa song na korean marahil may mga song dito na siguro famiar sa inyo.. nakakasakit ng damdamin kc kaya sinama ko na dito...
